Love? Tss. I don t care bout that. Mas priority ko pa ang friendship. Ayokong may nas isirang pagkakaibigan dahil sa love love na yan.

.7th Unit. written by: purpleyhan November2011 CHARACTERS Kristell Lyka Alonzo Dylan Arellano James Patrick Sison Meily De Guzman Kyle Adrian Alonzo Catherine Arellano.Prologue. Love? Tss. I don t care bout that. Mas priority ko pa ang friendship. Ayokong may nas isirang pagkakaibigan dahil sa love love na yan. But. THE HELL. Di ko alam na mangyayari sa akin t o. I have fallen in love for the first time. Don t kn ow what to do. Parang biglaan na lang. But it hurt s. Masakit pala no? Diyahe! Di ko alam kung, He ll be staying with me. Or he ll run away from me. Hirap no? Baliw kasi ako eh. Sabi nga sa movie na Captain Corelli's Mandolin: When you fall in love, it is a temporary madness. It erupts like an earthquake, and then it subsides. And when it subsides, you have to make a decisio

n. And my decision is, at the 7th unit..chapter 1. Sobrang init! And I m lucky dahil wala akong payon g. Great. : At super sakit na rin ng paa ko ha? Kanina pa ako lakad ng lakad dito. Where the heck is that place?! Hay, sana kasi nagtatanong ako para mahanap ko na yun. Naku naman. Buti may babae dito sa labas. Uhmm, excuse me po ma am. Alam nyo po ba kung saa n yung mga apartment na pinapaupahan ni Mrs. Gonza les? Nasaan na ba kasi yun? Ahh, ako si Mrs. Gonzales. Mag-iinquire ka ba Ms.? AAAHHH! Andito lang pala yung apartment sa likod k o?! Akalain mo nga ring napagtanungaan ko pa yung may-ari? Swerte nga naman oh. Buti nahanap ko na! Kanina pa ko ikot ng ikot dito, ang init-init pa m an din! Opo. Magkano po ba per month? Sana mura lang, ple ase? 3,000 per month. Pero malaki naman yung room. Gust o mong makita? Tara. Nag-tour naman kami dun sa mga apartment. Infairne ss, malaki nga para sa isang tao! Kinuha ko yung n umber 7 na nasa second floor dahil dalawa nalang y ung bakante. Eh yung isa nasa pinakadulo, ayoko ng a nun. Nagbigay naman na ako ng deposit tsaka adva nce payment. Pwede na daw akong lumipat next week dahil mabilis ng ayusin yung unit ko. Next week li lipat na ako. ^ ^

Dahil tanghali na nung makaalis ako doon sa apartm ent, kumain muna ako sa Jollibee tapos bumiyahe na rin pauwi. Natulog lang naman ako buong biyahe. After 2 hours na biyahe ay nakarating na rin ako s a bahay. Pagbukas ko ng pinto, tumakbo agad ako s a kusina dahil nandoon sya at nagluluto. KUYAAAA!! ANDITO NA KO! Napatigil naman sya at tumingin sa akin. Oh? Kamusta biyahe? May nahanap ka ng apartment? Ahh, o--.. Magkano? Kailan ka lilipat? Malaki ba? Pw--.. Malapit lang ba sa campus? Maganda ba? Anong-- KUYA!!!!! Natawa naman ako dahil nagulat talaga sya at nanla ki pa yung mata. Para talagang bata to! Hindi ka naman masyadong excited magtanong no? And ami eh! Nagmamadali? Nagmamadali? Tinawanan naman nya ako. Sinikmuraan ko nga. Aray ko! Ang sakit nun ha?! Eto, masama bang tuma wa?? Pasalamat ka di ako nananakit ng babae. Aba! Di daw nananakit? Wala nga syang dugo ng pagig ing mabait eh! Sus! Talaga lang ha? Eh kung isa-isahin ko kaya l ahat ng karahasan mo ha? Pinalo mo nga ako nung gr ade 1 ako eh, tapos binalot mo pa ako sa kumot nun g grade 4 dahil kinain ko yung cake mo, pinalo mo rin ako nung-- Oy, ibang kaso naman yun! sabay inom ng tubig na

para bang napahiya. HAHAHAHA! Guilty! Kahit na no? Nanakit ka pa rin. Di daw nananakit? 5,000 nga pala yun per month. Next week na ako li lipat. Buti talaga malayo ako sa kanya, kundi shower time talaga yun para sa akin. Ibuga daw ba yung tubig?! Tinapik-tapik ko naman yung likod nya ng malakas. Hinay-hinay lang kasi sa pag-inom! Ang dami-dami n ating tubig dyan oh. Aray ko. Tama na nga. Teka! Bakit ang mahal?!? Wag ka dun mag-rent! Halatang ayaw na ayaw nya doon. Ang dami niyang si nabi nung sabihin kong 5,000 per month yung rent d oon. Ang sarap talagang lokohin ng kuya ko! Parang bata kasi yung facial expression eh. HAHAHA. 3,000 lang pala. Sayang, may kupit sana a kong 2,000 per month oh! Tsk. Pasalamat ka kuya, m abait ako. Mabait ka pa ng lagay na yan ha? You re evil. Hmp, pa-english english ka pa, bahala ka nga dyan. Sige, akyat na ko. Talaga, umakyat ka na. Baka gusto mong masapok ng di oras. Iniwan ko na sya dun sa kusina at tinuloy nya na y ung pagluluto. Umakyat naman na ako at pumasok na sa kwarto. Nagbihis na rin at humiga sa kama. HAYYY! I can t believe this. College na ako in les s than a month. Nakakakaba na nakakatakot. Ako nga pala si Kristell Lyka Alonzo, magcocollege na this school year. Si Kyle Adrian naman ang kuy a ko. Kaming dalawa na lang dito sa bahay dahil wa la na kaming parents. They died because of a car a ccident nung 1st year highscool ako at si kuya ay

1st year college. Malungkot pero nakapag-move on n a kami. Siguro. Well, wala akong masyadong friend s as in close or best friend dahil hindi ako marun ong makipag-socialize. Or should I say, ayoko nang makipag-socialize. Ayos na rin ang may kuya ako, at proud ako diyan dahil tumatayo siyang magulang ko. Oo nga pala, sa malayong university ako mag-aa ral kaya kailangan kong mag-apartment. Ayaw ni kuy a sa dorm dahil daw mahirap mabuhay doon lalo na k ung ubod ng bagal ang mga kasama mo. Ang tagal ko na ring nakatunganga lang dito. Andam i kong naiisip pag nagsimula na yung first semeste r. Hayyy. Bahala na nga! Ayoko nang mag-isip, masa kit masyado sa utak! Kumain lang kaming dalawa ni kuya nung gabing yun t apos natulog na rin. *** Okay. Nakatayo ako ngayon sa may pintuan. First da y sa apartment with kuya! Grabe ang gulo-gulo. Tin ulungan naman ako ni kuya na mag-ayos ng mga gamit kanina. Medyo kaunti lang yung dinala kong gamit kasi mag-isa lang naman ako dito tsaka konti lang naman talaga yung gamit ko eh. Ngayon ay nakatayo lang ako sa may pintuan dahil sumakit na yung liko d ko. Hoy babae, tulungan mo ko dito. Nakatunganga ka n a naman dyan eh! Di porket babae ka eh di ka na tu tulong. Kita mo to. Iniistorbo pa ako sa pagpapahinga ko eh. Oo na. Andyan na po! Andami pang sinabi eh. Good girl. Tapos ngumiti ng nakakaloko. Sa buong maghapon eh nag-ayos lang kami ng gamit k o. Grabe pala?! Kahit konti lang yun, inabot pa ri

n kami ng magdamag sa pag-aayos. Nung bandang 5 ng hapon, umalis na si kuya kaya ma g-isa na lang ako dito. May work kasi siya sa Mani la na di niya maiwan kaya di siya pwedeng mag-stay dito. Naman eh! Buti medyo maayos na. Konti nalan g yung mga nakakalat na gamit. Nag-ayos-ayos din n aman ako ng mga damit at personal things ko hangga ng 8:00. Ay, nakakapagod talaga!!! Kumain nalang ako sa labas dahil tinatamad na akon g magluto. Nakakapagod kayang magligpit?! After nu n eh umuwi na rin agad ako. Homesick mode! Arrggghh! Di ako makatulog!!! Kanin a pa ako dilat ah?! Ewan ko kung naduling lang ako pero pagtingin ko sa orasan ay alas-tres na. Kamu sta naman diba? May campus tour pa bukas ng 7:00. Ahhhh, patay na ko. Pinilit ko namang matulog. Kaso napakababaw lang. Nagigising ata ako every hour eh! Naman! AAAAHHHHHHHHHHH!!!! Nagbibiro ba to?! 6:45 na?? Ayyyy!! Naman oh! Napakilos ako ng mabilis nun. 15 minutes? Di to k aya. Late na talaga ako nito. Arrgggh! Nakaalis ak o sa bahay ng 7:15. Ano ba yan, campus tour lang n alate pa ako. Kakahiya.

Buti nalang di pa nagsisimula pagdating ko. Pinaggroup kami according sa mga course namin. Pero dah il around hundred students per course, hinati pa u lit yun sa tatlo, or apat sa iba na masyadong mara mi. So, 25-40 kami per group. Nag-ikot-ikot naman na sa campus. Nakakapagod at m asakit sa paa! At in fairness, ang lalayo ng mga b uildings ha? At in fairness din, wala akong makaus ap dito! Nagiging loner ako nito eh! Sana talaga m atapos na to. Habang tumatagal ay nakakabisado ko na yung mga bu ildings. Kaso di ko maalala kung saan yung math bu ilding. Oh well, pwedeng magtanong Lyka. Kinalabit ko naman yung nasa unahan ko dahil wala akong kat abi. Uhm excuse me po? Saan nga ulit yung Math Buildin g? Kanan o kaliwa? Sana natandaan pa ng lalaking to. Bakit ko sasabihin? Makinig ka kasi. Wow, napakagandang sagot. Best answer I ve ever he ard!! Ang sungit mo! Doon pala ang Math building?! Hmmp bwisit!! Panira ng araw. Kala mo naman kung sinong magaling. Siguro di nya lang rin alam. Aggrrh, ang sarap sapakin ng mokon g na to eh. Anong binubulong-bulong mo dyan? Ha? Aba, at may gana pang magtanong to? Magantihan nga. Bakit ko sasabihin?! Makinig ka kasi!!! Aba?! Psshh! sabay talikod sa akin. Nakita ko naman yung reaksyon nya. Nakakatawa!! Na wala yung inis ko. Para syang bulkang sasabog na e h.hahaha. Gusto ko nang tumawa ng malakas kaso nak akahiya. Lumayo naman na ako sa kanya at baka masa pak ako nun ng di oras.

After 2 hours ng pag-iikot eh natapos na rin. Sa w akas! Nagutom ako dun ha? Wala man lang silang pak ain?! HAHAHA. Asa, Lyka. Pumunta nalang ako sa con venience store. Basta gutom ako. Andami kong pinagkukuha. Tinapay, chips, inumin, tapos may chocolate at candies pa. Hay naku, lulusog ako nito. At, gastos na naman! Fifty pesos nalang ang natira sa dala kong pera.du maan naman ako dun sa may mga alak dahil may malak ing salamin akong nakita doon kanina. Mag-aayos la ng ng sarili. Kaya lang, ang pangit ng view na nak ita ko sa salamin eh. Sa likod ko ay may isang lal aki na nakakairita ang pagmumukha. Kainis! At mukh ang nakita pa ako. Makaalis na nga! Uy! tapos tawa ng tawa. Baliw siguro to? Di ko nalang pinansin. Mukha syang ewan dun na tawa ng tawa. Wag mong titigan yung salamin at baka mabasag! Ta lagang pumunta ka pa dyan para lang magsalamin ha? Ibang klase ka! Wala ka bang salamin ha? At saka, di ka ba nahihiya sa ginagawa mo? Dahil sa sobrang inis ko, humarap ako sa kanya. Kas o mukhang maling move yun. OH MY GOD. Paano to?! Patay na. Ayoko na!! Bwisit yung lalaki ng yun. Pumunta naman yung isang staff dun at nakita yung n angyari.

Ang alam ko lang nung mga oras na yun ay sobrang l akas ng tibok ng puso ko. Ayoko nang marinig yung saabihin ng staff! Sinong nakabasag ng mga alak?? Help?.chapter 2. Anong gagawin ko?! Wala akong dalang pera!! Nagasto s ko na! Siya po. Sabay turo sa akin. AHHH!! Pahamak talag a tong lalaking to. Bleh! Nang-aasar pa talaga!!!!! AAARRRGGHHH!! HE S GETTING INTO MY NERVES! Miss, you have to pay this. Dahil isang set ang na basag mo, 4700 ang babayaran mo. Whatttt?!?! Pe..pero po wala akong dalang pera nga yon. Oh pano yan? Kailangan mo tong bayaran ngayon. Umalis naman sya at kukuha ata ng panglinis. Buti mahinahon siyang makipag-usap. Pero nakakatakot pa din!! Naiiyak na ako nun. Paano yan?! Nasa bahay yung pe ra ko. Anong gagawin ko? Naiyak na talaga ako nun. Nakakainis naman kasi eh! Pinagtitinginan na kami ng mga tao dun. Bwisit kasi tong lalaking to eh!

Nakakainis ka!! Ako pa may kasalanan? Ikaw humarap sa akin dyan eh! Teka. May naisip ako. Dahil kasalanan naman niya t alaga to eh! Kailangan ko tong gawin. Hingang ma lalim. Kailangan ng konsentrasyon! PRIDE, dyan ka muna sa tabi. Babalikan kita! PAUTANG NGA!! Haharap pa kas ANO?!?!? Sabi ko pautang! Ayoko nga. Bahala ka na nga dyan! Alis na ko. AAHH. Di pwede to! Hinatak ko naman sya nun para d i sya makaalis. Ano ba bitawan mo nga ako! Pautang na kasi! Ayoko nga sabi eh. Sige na. Please? Close ba tayo ha? Bahala ka na nga dyan! Umiyak na talaga ako nun ng malakas. Di ko na alam yung gagawin ko. Makukulong na ba ako, ha? Narinig ko naman yung mga bulung-bulungan ng mga t ao. At may naisip ulit akong magandang idea. Hmm, di mo ko papautangin ha?? Makonsensya ka! Ano ba yan? Nagpapaiyak ng girlfriend? Anong klase ng lalaki yan? Bakit kaya sya umiiyak? Nakakainis naman yung lal aki, mukhang inaway. Wala talagang kwenta mga lala ki eh. Kahit kailan. I m sure narinig nya rin yung mga sinasabi ng mga tao sa paligid nya kaya napahinto sya tapos tuming in sakin. Akalain mo yun? Madali pala siyang maape ktuhan ng mga sinasabi ng ibang tao? Buti na lang.

Nilakasan ko naman lalo yung iyak ko para magpanic sya. Wala na akong pakialam kung sinong makakarin ig. Basta kailangan ko ng pera ngayon! Nagulat ako nung tumakbo sya papunta sakin tapos tinakpan yun g bibig ko. Shh, wag ka na ngang umiyak! Ako napapahamak dahil sa yo eh! Tumigil naman ako sa pag-iyak. Pa..pa..papau..utangin mo..mo na ko? Nagtanong pa rin ako kahit humihikbi. Oo na! Nakakainis ka! YE..HEY! P..promise ba..baba..yaran ko. T..thanks! Para akong baliw nun. Kasi nakangiti ako pero h umihikbi-hikbi pa din. Fine!! Eto oh! Bahala ka na dyan! tapos tumakbo na sya palabas ng store. Baliw talaga yun. OMG. 5,000?!? Ang yaman nya ha? Nagbayad na ako pa ra dun sa mga nabasag ko, then umuwi na. GRABBEEEEE! Nakakastress yun ha?! Nakakahiya pa!! Argghh!! Nakakainis talaga!!!! Di ko nga alam kung paano ako nakauwi sa bahay ng maayos eh. As in sa bog ako habang naglalakad. Ang gulo-gulo ng ayos k o! Pero pag naaalala ko yung kanina, naghahalo lah at ng feelings ko eh! And I think hindi yun maganda. Natulog naman ako ng maaga dahil first day of clas ses bukas. Kakalimutan ko na lang lahat ng nangyar i doon sa convenience store. Baka kasi sa sobrang pag-iisip ko ay di na naman ako makatulog, malate pa ako. *** Rise and shine! Inat-inat muna.

Nagprepare ako ng sinangag at hotdog for breakfast. Naalala ko tuloy si kuya. Dati siya yung naghaha nda para sakin. Hay, nakakamiss kahit tatlong araw pa lang ako dito. Naligo na rin ako at nagbihis. Dahil first day, ka ilangan presentable ang suot kaya nag-skirt ako an d pinagpatong ko nalang yung dalawang damit. Cute naman tignan eh. And I m off! Dahil sa Math Building ang una kong klase, naalala ko na naman yung lalaking yun. Teka, di ko pala a lam pangalan nya? Paano ko mababayaran... Ay, baha la sya! Napahinto naman ako. OMG!! Di ko dala yung pambaya d ko! Patay na.. Tsk, hayaan mo na nga. May bukas pa naman, at saka di naman ako sure kung makikita ko siya ngayon. So, tinuloy ko nalang ulit yung pa glalakad. Pagdating ko sa room... Masyado ata akong maaga? Wala pang tao sa room eh. Well, eh di maghintay. 6:40 pa lang naman eh. Umu po ako sa bandang dulo dahil hindi ako ganoon ka-t alented sa pakikipagsocialize. Maya-maya lang ay nakita ko nang dumarating yung m ga classmates ko. Nanlaki naman yung mata ko sa na kita ko. Kita mo nga naman oh, sa kasamaang palad, classmate ko pa sya. Hay Lyka, magpakabait ka. Malaki utang mo dyan... Oh my God, yung utang ko!!

Di nya ata ako nakita kaya magandang pangyayari iy on. Ayoko namang singilin nya ako sa harap ng mara ming tao. Nakakahiya yun no. Maaga rin namang dumating yung professor namin. Da hil first day, nagpakilala lang sya at inintroduce yung subject. Nagulat naman ako nung pinatayo kami. Anong meron? Okay class, para di ako mahirapan magcheck ng att endance at para madali ring magrecord, i ll arrang e you according to your colleges and courses. Akalain mo ngang may seating arrangement pa rin pal a kahit college?! Akala ko pa naman.. Teka?! Ibig sabihin malaki ang possibility na mala pit ako sa kanya dahil pareho kami ng course? And worst, magiging seatmate ko sya? Oh God, please no. Alonzo, Kristell Lyka here. Unang una pa oh. Nga naman. Di na nagbago simula high school. Arellano, Dylan next to Alonzo. Pagtingin ko kung sino... Siya?! Sabi ko nga worst eh. Nag-turn naman ako do on sa left side para di nya makita yung mukha ko. Kainis naman, katabi ko pa to. Dinapuan na ba ako ng kamalasan?! Nagulat naman ako nung bumulong sya. Hoy wag ka nang magtago. Kita na kita. Yung utang mo ha?

Sabi ko nga nakita nya ko! Oo na, bukas ko babayaran. Naiwan ko eh. Siguraduhin mo lang. Baka takasan mo ko. Kung pwede nga I mean, paano kita matatakasan eh m agkaklase nga tayo dito? Aba malay ko ba kung di ka pumasok bukas? O kaya t he next day? Hoy attendance din yun! Babayaran ko nga bukas. Nagpatuloy namag magdicuss si sir pero general inf ormation lang about sa subject. Di naman sa pagmam ayabang pero medyo magaling naman ako sa math kaya sana madali kong ma-gets yung mga ituturo nya sa amin. God. I hate math! Ano ba tong nilalang na ito. Nagsasalitang mag-isa. Baliw? Hate daw ang math? A ng saya-saya kaya non! I love math! Masaya yun! Am I asking your opinion? At saka bakit mo ba ako kinakausap ha? Bwisit talaga to. Nakakainis yung mga sinasabi eh. Buti nga kinakausap pa sya eh, kaysa naman nagsa salita syang mag-isa?! Feeling ka. Kausap ko kaya sarili ko! At saka baki t mo ba ako kinakausap ha? Ewan ko sa yo. Ang hilig mo ring manggaya ng mga s inasabi eh no? Baliw. ARGGHH! Bakit ba kapag nakikipagtalo ako dito feel ing ko ako lagi ang talo? Hindi naman di ba? Natapos naman ang Math kaya english naman. One hou r pa yung break ko pero pupunta na rin ako dahil w ala naman akong gagawin at tinatamad na rin akong bumalik sa apartment. Palabas na ako sa pintuan ka ya lang may humatak sa braso ko.

Ano ba? Panira talaga ng araw to eh. Ano bang problema mo ha? If you don t mind, may kl ase pa ako. May klase? Bakit sa schedule mo may one hour break ka pa? At paano naman nalaman ng taong ito? Stalker ba sy a? Ayan, umaatake na naman ang kakapalan ng mukha ko dahil sa kanya. Kainis! Paano mo nalaman? Stalker ka ba? Kung ikaw ang ii-stalk, No way. Ayan oh! Kitang-ki ta kaya! Sabi ko nga nasa maliit na ataché case na see-thro ugh yung sched ko. Sorry naman, bulag lang! Pahiya ako dun ah. Sabi ko nga! Bigla naman nya akong hinila. Ang lakas nya ha? Di ako makapalag at baka bigla nalang akong madapa s a sobrang bilis ng lakad niya. Ei san ba tayo pupunta? Ha? Di naman sya sumagot. Ang ayos talaga niyang kausap no? Huminto naman siya kaya napahinto rin ako. Okay al am kong canteen to pero wag niyong sabihing kakai n kaming dalawa? Kakain tayo? Ano pa ba? tapos pumasok na siya. Di naman ako gumalaw doon. Kasabay ko siyang kumai n? Yun na yata ang huli kong pangarap. Kung pwede nga wag ng mangyari.

Bigla naman siyang lumingon tapos nag-sign na pumas ok ako. Ayoko! Bahala ka diyan! naglakad ako palayo doon sa canteen, kaso nakakatatlong hakbang pa lang ak o ay may humawak na naman sa braso ko. Says who? Says me. Pumunta naman siya sa likod ko at tinulak-tulak pa ako papasok dun sa canteen. Ano ba? ayoko nga. Dali na, ang arte mo. Eh sino ba kasing nagsabi na isama mo ako dito? H indi naman ako nagugutom kaya mag-isa ka nalang ku main! Hindi pwede. At bakit? Well, ililibre mo lang naman ako. Remember, utang mo? Fine! Wag mo nang ipaalala. Teka, pera lang naman kailangan mo diba? Tinignan ko yung wallet ko. At sa kamalas-malasan, walang barya. 200 na buo yung andoon. Nagulat naman ako nung kinuha nya tapos tumakbo doo n sa bilihan. Bwisit talaga yun. Imbes na nakaalis na ako eh! Hih intayin ko pa tuloy yung sukli. Naghanap naman ako ng table kaya lang yung puro pa ndalawahan nalang yung natitira. Teka nga? Ano nam an, eh kukunin ko lang naman yung sukli? Okay na d ito, siya lang naman mauupo dito dahil aalis rin a ko agad. Nakita nya ako kaya papunta na siya dito. Hay salam at, makakaalis na ako.

Oy akin na yung sukli ko at aalis na ako. Says who? Ang hilig niya sa says who? ha. Says me. Ako naman sa says me. >:D Oo. Kakain muna ako bago ko ibigay. Kung gusto mo, kunin mo sa bulsa ko. Arrrgggh!! Nakakainis talaga siya! Alangan namang kunin ko sa bulsa nya? Nakakahiya yun! Makita pa n g ibang tao, sabihin kung anong ginagawa ko. Ngayo n kailangan ko pang maghintay! Bwisit ka talaga. I know. Sabay tawa. Nagsimula naman na rin siyang kumain. Umupo nalang ako doon at pinanuod ko nalang siyang kumain ng... Apat na kanin?!?! Di ko napansin yun kanina ah? Nabilaukan naman siy a kaya nagpanic ako. Nag-iba kasi yung kulay ng mu kha nya. Napatayo tuloy ako ng di oras at tinapiktapik ko yung likod niya. Maya-maya lang, ayos na siya nung uminom siya ng tubig. Buti naman! Papatayin mo ba ako ha?! Pasensya naman! Eh nagulat lang naman ako ah?! Pa ano ba naman... tapos tinuro ko yung pagkain nya. Kaya mong ubusin yan?

Eto? Parang apat lang! Hindi naman halatang gutom siya no? o yan talaga a ng normal na dami ng pagkain niya? Ay ewan! Wala n a akong balak alamin. Wala pa sigurong ten minutes ay tapos na siyang ku main. Ibang klaseng talent yun ah! Ang bilis niyan g kumain. Akin na yung sukli ko. Hindi niya ako pinansin at naglakad na paalis sa ca nteen. Aba?! Pagkatapos niya akong paghintayin?? Tumakbo naman ako at hinawakan ko siya sa braso. Yung sukli ko?? Wag mong sabihing 200 lahat yun? Sabi ko naman sa yo babayaran ko bukas yung utang ko eh. Balik mo na yung sukli dahil wala na akong dalang pera! Naglalakad pa rin siya kahit hawak ko yung braso n iya. Grabe, ako pa yung nakakaladkad eh! Sa room ko nalang ibibigay. Dito na lang! Bakit sa room pa?? Teka... room?!?!? What do you mean sa room??? Ngumiti siya ng nakakaloko. Mukhang nagegets ko na, pero sana mali yung hinala ko. Don t tell me...

classmate ko din siya sa English???.chapter 3. Oh my God, no way! Tumawa naman siya ng malakas. Oh come on! Ayaw ko rin namang maging classmate k a no, kaya wag kang mag no way, no way diyan. An d pwede ba, bitiwan mo yung braso ko? Natakot ako sa tingin niya kaya napabitaw ako ng d i oras. Kainis na schedule to! Bakit ba classmate ko na naman siya? Ang malas malas ko na simula na kita ko sya. Di ko namalayan na andito na kami sa room namin. Na kakainis talaga! Oh akin na yung sukli ko. Wala naman siyang sinabi at binigay nalang yung pe ra tapos pumwesto doon sa pinakalikod. Pagtingin k o, 140 pa yung pera. So 4840 nalang ang utang ko s a kanya. Ayos. Pero ang laki pa rin nun. Hayyy.? Gusto ko sana sa likod umupo kaso baka isipin ng t aong ito na sinusundan ko siya. No way! At ang nak akainis pa ay sa harapan nalang ang mga vacant sea ts. Now I have to sit in front because of that fre aking monster!! I hate him!!

Ayun. Puro orientation lahat ng subject na napasuk an ko. AND THE WORST IS.. HE S MY SUPER CLASSMATE. Almost, I mean. Buti at di ko siya classmate sa C hemistry! Haha, pero magkatabi lang ng room. Wow. Gusto ko nang lumipat ng university. Bwisit talaga!!!! Sa dinami-rami ng mga ka-course ko, bakit siy a pa?? Isinumpa ko talaga ang araw ng campus tour. GRRRRR. Pagkauwi ko sa bahay, feeling ko ay pagod na pagod ako. Ewan, pero bagsak agad ako sa kama. Di ko na malayan na nakatulog pala ako. Nagising naman ako bandang 2:30 ng madaling araw at hindi na ulit ako makatulog. Nag-prepare ako ng breakfast ko at nag-ayos na rin. Ang aga pa, ano kayang pwedeng gawin? Nakapagdesisyon naman ako na maglakad-lakad na lan g at hintaying mag-time. Dumiretso ako doon sa may mga bench malapit sa Engineering college. Ang sar ap pala ng simoy ng hangin dito kapag madaling ara w. Pagtingin ko sa relo ko, 4:30 pa lang. Ang aga pa! Pinikit ko muna yung mata ko para ma-relax ako. Pagdilat ko, tsaka ko na-realize na nakatulog pala ako. Bigla ko namang tinignan yung relo ko, 6:00 pa lang. Whew! Buti naman! Akala ko late na ako eh. Hey miss, next time don t just sleep here. Napaatras naman ako kaya nalaglag ako sa upuan. Ba

kit ba bigla tong sumulpot sa tabi ko?! Nakakagul at ha! Tinulungan nya akong tumayo doon. Nakakahiya naman! Pagtingin ko sa kanya, naka-smile lang siya. Hmm, feeling ko Korean or Japanese siya. Di kasi s iya mukhang Pilipino eh! Pero infairness ha, ang g aling niyang mag-english! Para siyang Amerikano ku ng magsalita. Ano ba yan!! Ang dami ko nang sinabi ng lahi ah! Cute din siya ha. Ang lalim ng dimples eh. Mapagtripan nga. Nakakaintindi ka ba ng Tagalog? Kumunot naman yun g noo nya. Mukhang hindi nga! HAHA. Buti naman. Buti at di mo ko maiintindihan! Oh God. Nababaliw na naman ako Bakit ka kaya tumabi sakin kanina? Siguro naganda han ka sa akin no? HAHA. Ang kapal ko talaga! Pero alam mo, cute ka din eh! Bagay tayo no? HAHAHA. Natatawa talaga ako! Buti di niya naiintindihan yu ng mga pinagsasabi ko. Ang cute niya tignan kasi n aka-smile lang siya. Hey, alis na ako ha, sige babay! I mean, goodbye! Naglakad naman na ako palayo dahil medyo malayo ang Math building no! Pero bigla na lang akong kinilabutan kaya napahinto ako at napatingin sa likod. Merong kausap yung katabi ko kanina. Di ko naman na iwasang makinig.. Hey bro, pasok na tayo. May assignment ka na ba? Yup. Pa-compare na lang ha?

Gosh. Tumakbo na talaga ako nun. NAKAKAHIYAAAAAAAA!! Bakit ganun?! Bakit nagtatagalog siya?!?!?! Di ba hindi naman siya nakakaintindi nun?? OH MY GOD. Or asuming lang ako na hindi siya nakakaintindi n g Tagalog?? AHHHHHHHH!! Ayoko na talaga!!! Tumakbo talaga ako papunta sa Math building kahit maaga pa. Nakakinis! Sana hindi mag-cross ang land as namin! Papakatay na talaga ako pag nangyari yun! Kung anu-ano pa man din ang pinagsasabi ko sa ka nya! You are so stupid Lyka. Sinampal-sampal ko na man yung sarili ko nang matauhan ako sa ginawa ko. GOSH. Di naman ako makapag-focus sa klase. Napapailing n alang ako pag naaalala ko yung mga pinagsasabi ko. Eto namang katabi ko eh nambubwisit na naman dahi l sa peste kong utang. Naku naman! Eh wala pa nga akong pambayad eh! Naiwan ko ulit! Or should I say, napambayad ko na sa rent sa bahay. May advance-a dvance payment pa kasing nalalaman eh! Papunta na akong next class. Nasa unahan ko si mok ong. Ayoko namang makisabay sa kanya no? Duh? Baka may sabihin na naman yang di maganda. Nagulat naman ako nung andaming babaeng pumaligid sa kanya at yung iba ay kinukuhaan pa siya ng litr ato. Aba, SIKAT siya? Ayos ha. Lakas ng hatak niya sa mga babae! Nakita ko naman na pinilit niyang makawala dun sa crowd. Kung saan-saan na siya lumusot para lang ma kalabas. Hay naku! Bakit ko ba siya pinapanuod?? N agtuloy-tuloy nalang ako naglakad hanggang makarat ing ako sa room namin. Hay, sa unahan nga pala ako! Kainis! Nakakaantok pa naman yung prof ko sa Eng

lish! Dumating naman ang loko after five minutes siguro. Ang gulo-gulo ng buhok niya tapos nagusot na yung t-shirt na suot niya. Para siyang pinagsamantalah an! HAHAHA.. Yuck. Naka-receive naman ako ng isang nakakatakot na tingin sa kanya dahil tumatawa ako. Bakit ba?! Siya ba ang pinagtatawanan ko?! SIYA nga! Ayun nga. Pumunta na akong next class which is His tory. Medyo okay naman dahil gusto ko rin ang subj ect na to. Nagtuluy-tuloy lang din ang klase ko h anggang 4:00 at umuwi na ako. HAAY BUHAY! Nakakapagod palang pumasok! Kinuha ko naman na lahat ng hand-outs na pwedeng basahin sa mga subjects ko. Kumain na rin ako ng maaga para t uluy-tuloy na ang pag-aaral at pagtulog ko. Isang linggo na rin pala ang nakalipas at ganun pa rin naman ang buhay ko. Masyadong magulo. At napag-alaman kong sikat nga ang mokong dito sa campus. Paano kaya nangyari yun? Tsk. Di kapani-pa niwala! Break ko naman kaya nasa canteen ako ngayon at kuma kain ng tapsilog. Pst. Pahingi ulit ng pera. Napatingin ako doon sa nagsalita at nairita naman a ko. Pwede ba wag mo akong guluhin ngayon? Kumakain ako oh? Istorbo ka eh. Eto na naman. Pinasok na naman sa usapan ang UTANG ko. Bwisit talaga to eh. Wala nga akong dalang pera ngayon, ok??

Eh paano ko kakain? Sino ba kasing may kasalanan, ha?? Bahala ka dyan. Ang kulit mo. Sabing babayaran ko nalang eh! badtrip talaga tong lalaking to eh. Ibawas mo nalang sa utang mo! Dali na kasi. Kinulit niya talaga ako nang kinulit. Di talaga ak o nakakain eh. Badtrip neto! Wala akong nagawa kun di bigyan siya ng pera. At ang kapal pa ng mukha, tumabi pa sa akin. Nakakawalang-gana to ah! Nagulat naman ako nung bigla siyang tumigil sa pag kain. Tapos sumeryoso yung mukha nya, di na sya mu kang rapist. Naramdaman ko ring may mga nakatayo s a likuran ko kaya lumingon ako. Hey Dylan, hello!? Woah. Ibang klase tong babaeng to ah? Ang ganda n iya, I mean ang gaganda NILA. Yeah marami sila, mg a lima ata. Si Dylan naman, seryoso pa rin, pero p arang shocked na di mo maintindihan. Pero nag-hell o rin naman siya. At ako eh hindi ko maisubo yung pagkain sa kutsara ko dahil nakakahiya! Ang rude k o naman kung kakain lang ako habang parang may mga nag-shoshoot na artista rito. Dahil nagtititigan lang naman sila, kumain nalang u lit ako. Eh sa nagugutom ako eh! Oww, Dylan ipakilala mo naman ako sa kasama mo. Wh o is she? sabay smile. Nabulunan talaga ako nun kaya kinuha ko yung tubig at uminom. Ang calm ng boses niya at para siyang angel. Akalain mo yun?! May ganito palang klase ng nilalang?? Wala naman siyang nagawa kundi ipakilala kami sa is at isa. Ahh.. Uhmm, Lyka this is Mei. My childhood friend

.. I mean close friend. And Mei this is Lyka, my u hhmmm. HAH! Wala pang maisip na description sa akin oh! S ana naman at hindi niya ako ipahiya at sabihing ma y utang ako sa kanya. my super classmate. I think? Hmm. Better! Nice to meet you Lyka! Sige, may class pa ako eh. Bye Dylan, bye Lyka!? tapos smile ulit. Ah ako rin. Nice meeting you Mei. Bye! ang awkwar d sa pakiramdam. Ewan ko kung bakit. Tuluyan nang umalis yung grupo ni Mei sa table nam in. At ngayon ko lang napansin na ang daming taong nakatingin ha! Mukhang totoo ngang may nangyaring shooting dito ah! Kasali kaya ako sa cast? Hmm. Napatingin naman ako kay Dylan at napataas ang kila y ko. What? May dumi ba ako sa mukha or something? Nag-smile naman siya. Bakit ba lahat ng good-looking sa campus na ito eh ang cute mag-smile?!?! OH NO. Did I say something? Like, cute? None right? Wala. Na-realize ko lang na simula bata ako eh da

lawa lang ang naging kaibigan ko. Am I weird? he chuckled. Whaaaattt?!?!.chapter 4. Okay, alam kong hindi ako bingi, pero ANO DAW??? I lan ang kaibigan nya?? Tumawa naman ako ng malakas. As in. So you really think it s weird huh? Tumigil naman ako sa pagtawa ko at seryoso na ang mukha niya. Eh tawanan ko ba naman ng as in tawa t alaga eh. No. Hindi ka weird. Ayos ka pa nga eh! Huh? Tumawa ka after kong sabihin na dalawa lang ang naging kaibigan ko, then sabay bawi? Ayos ka r in ah. Siya naman ang tumawa. Okay. Para kaming baliw. Ang ibig kong sabihin, buti ka nga dalawa naging f riends mo. Well, ako isa lang Then I mumbled nawala pa. WHAT?! For real??

Tapos biglang may pumasok sa utak ko. TEKA, DI BA BADTRIP AKO SA KANYA?!? WHY AM I EVEN TALKING AND LAUGHING WITH HIM?! Teka nga! Bakit nga ba kita kinakausap eh naiinis ako sa yo?! Diy diyan ka nga! Kinuha ko naman yung mga gamit ko at umalis na doo n. Tapos na rin naman akong kumain eh. Dumiretso n aman ako sa next class ko, which is--- Philosophy. Kaso may 30 minutes pa before mag-start yung clas s. So tutunganga na naman ako. Start. Para akong baliw doon na nagpupunit ng mga dahon ng halaman. Kawawa nga eh. Makakalbo na ata. Buti nalang at dumating na yung prof namin. Kung h indi, mababawasan ang bilang ng mga halaman na nak atanim dito. Eto ang ayoko sa Philosophy eh. Panay essay ang pi nasasagutan sa exercises. I suck at writing essays and expressing my opinions. Err. Idagdag mo pa na ang pangit ng view na makikita mo sa harapan mo. Nang-aasar pa eh. Magsulat ba naman sa papel ng 48 40 at sinadyang ihulog para ipakita sa akin?! Sino ng hindi mabubwisit dun? Eh di ako, ako lang naman na may utang sa kanya!! Ang sarap niya talagang p atayin. Ganun pa rin sa ibang klase ko. Yung iba ayos, yung iba boring. Dahil uwian na, dumiretso na ako sa apartment. Kas o, may sumusunod na mokong sa likod ko. Bwisit tal aga to eh. Huminto na ako nun. Ano bang problema mo, ha? Now, what s your problem? kumunot rin yung noo ni

ya. Bakit ka sumusunod? Huh? Bakit kita susundan? Pauwi na ko, if you don t mind. Nilagpasan naman niya ako at umakyat sa hagdanan. OH NO. THIS ISN T HAPPENING. Tumakbo naman ako papunta sa kanya. Teka, bakit ka andito?? Eh dito ako nakatira eh, sa unit 8. Bakit ba? hal ata mong asar na rin siya. NOOOOO. Hey, don t tell me Tumakbo talaga ako sa unit ko at sinarado ang pinto. Okay. Katabing unit ko siya. How funny. Coincidence? YEAH! Bakit ba lagi na lang nagco-cross ang landas namin? Kainis! Nagpalit naman ako ng damit at dumiretso sa kwarto ko. Hindi naman ako talaga galit sa kanya. Err. I mean, medyo inis ako sa kanya. Basta di ko ma-explain! Siguro takot lang ako. Na maging malapit ulit sa isang tao. And the worst is, sa lalaki pa.

Bakit? Simple lang naman. Dahil sa best friend ko. I ll tell you what happened 10 years ago.. *** Nung summer vacation bago ako mag-grade 2 eh lumip at kami ng bahay. And may nakilala agad akong bata. Kapitbahay namin. We were both 6 years old back then. His name is James. Lagi kaming naglalaro at nagkukulitan. Lumipas ang tatlong taon, naging mag-bestfriend ka mi. Nung 9th birthday niya, nag-paparty yung paren ts niya. Habang naghahanda ang lahat ng tao sa bahay nila p ara sa party niya, ako naman eh pumasok sa kwarto niya at babatiin ko sana siya. Pero iba ang naabutan ko. Si James na umiiyak at ga lit. Lumapit naman ako sa kanya para i-comfort siya pero HUWAG NA HUWAG MO KONG LALAPITAN! HINDI KITA BESPR END! MASAMA KA! AYOKO SA YO! Nagulat ako sa pinagsasabi niya. Pero lumapit pa ri n ako at tinapik ko yung likod niya. James, wag ka ng umiyak. Sinong nang-away sayo? L ika, awayin din natin! SINABI NANG WAG MO KONG LAPITAN EH! UMALIS KA SA B AHAY NAMEN! ALIS!!!!!! Tinulak niya ako. Pinagtulakan niya ako sa labas n g kwarto niya. Di ko naman maiwasang maiyak noon. Wala akong alam sa nangyayari. Bigla nalang siyang naging ganun. Parang bago yung araw ng birthday n iya eh naglalaro pa kami. Tapos biglang naging gan ito.

Umuwi ako sa bahay namin at umiyak sa kwarto ko. S abi ko nalang kila mommy nasugatan ako at masakit tapos tumakbo na ako sa room ko. Nalaman ko nalang kinabukasan na lumipat na pala n g bahay sila James. Ni wala man lang pasabi. Walan g iniwan na contact number. Walang kahit ano. -end of flashback *** Naiyak nalang ulit ako. Kahit seven years ago na y un, ang sakit pa rin. Siya kasi yung una kong kaib igan. Unang bestfriend. Homeschooled lang kasi ako nung bata ako dahil sakitin daw ako. Madalas sa b ahay at walang classmates. Hayyy. Hanggang ngayon, iniisip ko parin sya. Kung ano talaga yung nangyari nung araw na yun at baki t galit na galit siya sa akin. Naiinis rin ako sa kanya. Ni hindi man lang niya sinabi sa akin kung ano yung problema. Why bother calling me as his be stfriend kung di niya sinasabi?! Pinunasan ko naman yung luha ko. Para akong baliw. Umiiyak mag-isa. Kaya simula noon, hindi ko na binalak na makipagka ibigan ulit. Nadala na rin siguro ako. Or should I say, na-trauma at nagalit. Kaya dati, kapag pinag tutulakan or tinataboy ako, uhmmm well nagiging w eird ako dahil.. uhm, sinusuntok or sinasapak ko s ila. HAHAHA. Yeah right. Self-defense ata tawag dun. HAYYY! Tama na nga ang malungkot kong storya. Nagug utom na ako. Kumuha ako ng pera at sa labas na ako kakain dahil tinatamad akong magluto.

Chineck ko muna kung sakaling nasa labas si Dylan. Mahirap na, baka may mangyari pang di kanais-nais. At mukhang wala naman! And the coast is clear! Napunta ako sa isang medyo malaking carinderia at ang inorder ko ay nilaga. Kinuha ko naman yung tra y at may balak nang kumain. Kaso, walang bakanteng lamesa. Uh-oh. Inikot ko naman yung paningin ko. Luckily, merong bakanteng upuan sa may gitnang table. Dalawang lal aki lang kasi yung nakaupo. Well, makikiupo na lan g siguro ako, kahit hindi ako ganun ka-sociable. Uhmm, excuse me po, pwede bang makiupo? Nakatalikod naman sila sa akin kaya humarap sila p arehas. Pero ako naman yung napatalikod. OH.MY.GOD. Sure miss, sige upo ka na lang. sabi nung isang l alaki. Uhmm, ahh hindi na pala. Thanks. NAKAKAINIS!!! Wait, parang kilala kita ah. Sabi naman nung isa pa. Naku naman. Really bro?

Ahh, sorry hindi kita kilala. Sinagot ko naman s iya kahit nakatalikod ako sa kanila. Di naman ako makaalis sa spot na yun. Parang ang bigat ng paa k o. NAMAN! BAKIT NGAYON PA?! AH! Sabi ko na nga ba, I know you. Ikaw yung girl na nakatulog sa bench dun sa Engineering college! Para naman akong napagsakluban ng langit at lupa n ung sinabi niya yun. Oh Lord, please get me na. I m dead. Really dead. Humarap naman ako sa kanila. Wala na. Sira na ang b uhay ko. Wala na akong kahihiyan. Yeah, ako nga yon. Sorry sa mga pinagsasabi ko. M alay ko ba---- naalala ko na naman yung mga pinag sasabi ko! AHHH!! Ah basta, sorry. Nakakahiya. Tumawa naman siya. Nah. Its okay. Sige, upo ka lan g. Umupo naman ako. Talagang kumakain lang ako at wis h ko eh matapos ko na tong kinakain ko. Gusto ko n ang umuwi. Kelan nga pala uuwi Mommy mo? Di ba this year yun? Ahh oo. Maybe this October. Bakit ba pag nagsali ta siya eh parang amerikano? May lahi nga ata. Nag-usap naman sila tungkol sa kung anu-ano na hind i ko maintindihan. Bahala sila. Dahil tapos na rin naman akong kumain, aalis na ako. Nasa labas na ako nun kaya lang Miss na nakatulog sa bench!!

Oh My. No he didn t! Bakit niya sinigaw?! Sira na talaga buhay ko dito. As in. KAKAHIYA! Andami pa namang tao. Nagulat naman ako nasa tabi ko na sila. What s your problem?? Bakit mo sinigaw?? nakakain is talaga eh! Oops. Sorry. Di ko kasi alam name mo eh. Lyka. Bakit ba?! Sasabihin ko lang na naiwan mo yung wallet mo. Bait mo bro! sabi naman nung kasama niya. Oww. Thank you? ang tanga ko naman. Wallet na nga lang iniiwan pa! Oh sige bye! Oh ang by the way Kinuha nya naman yung kamay ko at nakipag-shake han ds. Weird? I m James. Tapos tumakbo sila.

WHAAAAATTTT?!?!?!?!?!?!?!.chapter 5. I m James. ERRRR. Nag-eecho pa rin sa tenga ko yun. Tumataas l ahat ng balahibo ko kapag naaalala ko. Ni hindi ko nga alam kung paano ako nakauwi ng mat ino eh! Ang alam ko eh nawala na ako sa katinuan n ung tumakbo sila. Hey, ano na? Sino si James? Ah? Sa tingin mo bakit James yung pangal--- Teka nga ANONG GINAGAWA MO DITO?!?!?!?!??! Ewan ko ba pero automatic na sumuntok at sumipa yu ng kamay at paa ko. Well, ganun nga ata talaga.

Aray ko! Ang sakit nun ha! Bakit ka ba andito?!? susuntok sana ako kaso naha rangan niya. Nakakarami ka na ha, pasalamat ka hindi ako nanaki t ng babae. Huh! Ano naman?? As if! Ahh ganon? Gusto mo kong makitang gumanti? Huh Lyk a? Tinulak niya ako at na-corner naman ako sa dingdin g. Naman! Ang masama pa nito, palapit ng palapit y ung mukha niya. Sana talaga hindi niya hawak yung dalawang kamay ko para nasuntok ko na yung mukha n ito eh. Hey, hey, hey! Stay away from me! Lagot ka talaga sa akin kapag nakawala ako dito. *glare* Whoa! Ano yang tingin na yan? Tapos lumapit sya n g lumapit at kinurot niya ng todo yung pisngi ko! ARRGGHH! OUCH!!!! You...maniac! Arrgghh! Bakit ka ba kas i andito?! Alam mo bang trespassing yang ginagawa mo?! Kumunot naman yung noo niya. Ano bang problema ng m okong na to? Sabi ko na nga ba wala ka sa sarili mo kanina eh. HAYYY. Binitwan naman niya ako.

Huh???? clueless talaga ako ngayon. Ano bang nang yari?? Nagulat naman ako nung hinatak niya ako kaya napau po ako sa upuan. Pero ang mas nakakagulat, TINALI NIYA AKO. OO. AS IN TINALI NIYA AKO SA UPUAN! Akal a ko sa movies ko lang to makikita. Akalain mong n angyayari sa akin ngayon?? There. Para di mo na ako i-judo or whatever you c all that. Whew! tapos umupo siya sa harapan ko. Anong drama mo at may ganito?! AT PWEDE BA TANGGAL IN MO TO?!?! Hay, buti talaga at tinali kita. Kung hindi, masis ira siguro yung cute kong mukha. Yuck. Ang sabihin mo yang makapal mong mukha. Tss. Okay. Kaya ako nandito kasi pinapasok mo ako. What? Ako? Hoy, manigas ka! Pwede ba patapusin mo muna ako? Eh paano kung ayoko? Fine. Tumayo siya at mukhang lalabas na ng bahay. Tanggalin mo na lang yang nakatali sa yo Kung kaya mo. ANO?!?! Eh ang higpit-higpit ng pagkakatali niya eh!! Kainis talaga! HEY!!! Fine! Tapusin mo na kwento mo!! Bumalik n aman siya sa inuupuan niya. Sasapakin ko talaga t o mamaya. Okay. Madali ka pala kausap eh. Tapos ngumiti. A lam niyo yung ngiting nakakaloko na ansarap tapala n ng masking tape?!

At ayun nga. Kinuwento niya kung bakit siya andito. Talaga bang ginawa ko yun? Ibang klase rin pala akong mawala sa sarili eh, kung anu-anong pinagsas abi at pinaggagawa ko. Naglalakad kang tulala kaya tinanong ko kung anon g problema. Sabi mo James pangalan niya. Tinanon g ko kung sino yun. Wala ka nang sinabi. Pero tinu lak mo ko papasok sa unit mo. Tapos tulala ka nang mahigit.. uhmmm.. five minutes, I think? So, the end. How s my story. Yun yung istorya niya. Bigla nalang siyang tumakbo palabas pagkatapos nun. Gin awa ko ba talaga yun? As in talagang talaga? Hmmm.. OOOKKKKAAAYYY. Dahil masyadong maraming pangyayari ngayong araw na ito, I therefore conclude na matu log na ako! *** Isang buwan na rin ako sa university na to. Pero wala pa akong kaibigan. I mean, kinakaibigan. Sabi sa inyo, hindi ako sociable eh. Maliban na lang sa mga taong madalas kong nakakasa gupa at nakakasalubong. Tulad netong katabi ko nga yon. Sinisingil na naman ako sa utang ko. Hay. But i 3,500 na LANG. Kailangan ko na ngayon yun. Ahmm, pwede bang next week? Wala na talaga akong p era eh. Tss. Bigla naman niyang binilisan yung lakad niya papun ta sa Math building. Hay, first subject pa lang mu khang badtrip na ah. ABA! Eh sa wala akong pambaya

d eh. Sorry naman. Hanggang matapos yung klase eh hindi niya ako pin ansin. Nasa unahan ko lang siya lagi hanggang umuw i. Bakit ba hindi naghihiwalay ang landas namin? :\ Teka nga, bakit ba pinoproblema ko yun? Eh mas maga nda ngang ganito! Err. Naman! Nung nasa tapat na kami ng mga unit namin, hinarap ko na siya. Hey, sorry na. Wala talaga akong pera. Err. Di ak o sanay sa mga ganitong sitwasyon. May magagawa ba ako? WHOA. Ang cool ng pagkasabi niya sabay hawak sa ulo. Or is it just me? ANO BA YAN! LYKA, TUMINO KA NGA! Bakit ba bigla mong kelangan ng pera? Pambayad lang naman ng renta. Hanggang bukas na l ang yung bayaran diba? Ang strict kasi masyaso nun g landlady. Hay.Guess, this will be my last night here. Panay naman siya bunting-hininga. Oo nga pala. Bawala pala late magbayad ng rent dit o. Buti nakapagbayad na ako nung isang araw! Ewan ko ba. Pero kung kinokonsensya nya ako, sobra ng EFFECTIVE! Super nakokonsensya na ako. Naman! D ahil sa akin mawawalan sya ng apartment? Aba, sino bang dahilan kung bakit ko nabasag yung alak? Siy a naman ah! Okay, one minute ko ring pinag-isipan to. PHEW. Wag nalang kaya? Naman! Nakatayo lang siya tapos nakatingala. Ano ba to? Nagdadrama ba talaga siya? Galing umacting ha! O s adyang nag-eemo lang dahil wala siyang pambayad?

Uhmm. Ano.. Hmmm?? tumingin naman siya sa akin. *hingang malalim* Tutal may utang naman ako sa yo tutulu--- Di ko naman natuloy yung sasabihin ko dahil natula la talaga ako. Biro mo ba namang sabihin niya sa a kin na, AHHHHH TAMA! AKO ANG TITIRA SA UNIT MO SA LOOB NG ISANG BUWAN! AYOS! HAHAHA. Humanap ka nalang ng i bang apartment ha? Tumawa lang siya ng tumawa hanggang makapasok siya sa unit niya. Ako naman. Ewan ko, parang nawalan ako ng kaluluwa. Ano daw??? Kumatok naman ako sa pinto niya. Bwisit! Sinong ma ysabing papatirahin ko siya sa unit ko?? Aba, ang sasabihin ko lang naman eh tutulungan ko siyang hu manap ng part time job para may pambayad siya ng b ahay habang nag-iipon ako ng pambayad sa utang ko, at bagong malilipatan! Arrrggh! Sumakit naman yung kamay ko kakakatok at yung lala munan ko kakasigaw. Baliw talaga yun. Di man lang binuksan yung pinto! Dumiretso naman ako sa kwarto ko. Nakakapraning. S aan ako kukuha ng 3,500 sa loob ng isang araw?!?! Sumakit talaga yung ulo ko kakaisip. Ayoko namang sabihin kay kuya. Nakakahiya. At saka siya na nga nagbabayad ng tuition fee ko, sya pa rin pagbabaya rin ko sa utang ko? Ayoko namang maging pabigat. Bahala na bukas.

*** AHHHHHHHHHHH!!!! Ano ba yan! Nakatulog pala ako ng hindi nakapagpalit at nakakain. Mala-late na rin ako! 15 minutes na lang!! Super bilis talaga ng kilos ko nun. Kaso late pa r in ako ng ten minutes sa klase. Di tuloy ako nakap ag-quiz. Malas. Habang nagkaklase, sitsit ng sitsit tong bwisit ko ng katabi. Nakakainis na talaga eh. Ano??? Sasabihin ko lang naman na sinabi ko na kay Mrs. G onzales na lilipat ako sa unit mo mamaya. WHAT!?!!?!? Nagtinginan naman sa amin lahat. Ah.. sige lang po. Don t mind us. Aha..ha.. Buti mabait yung prof namin! Kung hindi, napalabas na siguro kami ng klase. Break na. Pinoproblema ko pa rin si Dylan. Bwisit! Bakit niya sinabi kay Mrs. Gonzales?! Paano ako n gayon?? Hala, baka paalisin na ako mamaya. Oh No. Hanggang sa matapos ang klase naming eh yun pa rin ang nasa isip ko. Haaay. Ang sakit pala talaga sa ulo kapag masyado kang nag-iisip ng mga bagay-bagay no? Papasok na s ana ako sa unit ko kaso Oops. Bawal pumasok sa UNIT KO. Huh? Anong pinagsasabi nito? Sa pagkakaalam ko eh u nit 7 to. Pwede ba? Masakit na ulo ko kakaisip sa utang ko s

ayo kaya pagpahingahin mo na ako. Hinawakan naman niya yung dalawang braso ko at nacorner ako. Bakit ba lagi nalang ganito???? Manyak talaga siguro to. Babayaran mo ngayon din yung utang mo? O ako ang titira sa unit mo? seryoso naman yung mukha niya. Nakaktakot. Napalunok naman ako nun. Wala akong masabi. Paano na? Wala akong pera ngayon. Pero paano yung u tang ko sa kanya? Wala na akong magagawa. Pero may isa ka pang choice... Huh? Nilapit niya yung mukha niya sa mukha ko. Ilayo mo nga yang pagmumukha mo sa akin! Manyak ka talaga! Para namang wala siyang narinig sa mga sinabi ko a t di niya pa rin nilalayo yung nakakainis niyang p agmumukha. Titira tayo sa isang unit sa loob ng isang buwan. Deal? That way mababayaran mo yung utang mo.

THE HECK. Ano daw??????? O_O.chapter 6. What?! Are you out of your mind?? Bahala ka. Ikaw rin, wala kang matutuluyan. Matapos ang mahaba-haba naming pagsasagupaan at ba kbakan, nag-end kami sa madugong pagpayag ko. HAAA YY BUHAY NGA NAMAN! Lagi na lang ako ang dehado! Dinala niya naman agad yung mga gamit niya sa unit ko. Akalain mo nga namang nakapag-impake na ito?? Ready talagang iinvade ang unit ko eh! Hoy, tandaan mo isang buwan ka lang dito! Hmm, ewan. Aba talaga naman. Ginagalit talaga ako nito eh. Hi nawakan ko naman yung neck part ng t-shirt niya. A ng tapang ko no? May sinasabi ka? Ha Dylan? Whoa.. whoa.. easy ka lang! Mas mahal pa yang t-sh irt ko sa rent mo dito. Asa! May 3,000 pesos ba na t-shirt?! Lokohin mo le lang mo! Ang tapang mo rin eh no? Gusto mong gumanti ulit a ko? Ngumiti na naman siya ng nakakaloko. Bakit ba tuwing numingiti siya ng ganun eh kinikil abutan ako? Feeling ko nagsisitaasan lahat ng bala hibo ko eh! Sinikmuraan ko naman siya para tumigil na. Ang kuli t masyado eh. Panira ng araw. Pagkatapos niyang ayusin yung mga gamit niya, nag-

meeting kami sa may sala. House rules. Tapos naglabas ako ng blangkong pape l at ballpen. Fine. House rule # 1: Privacy. Sinulat ko naman y un sa may papel. Aba malamang naman! Yun dapat ang priority. Okay, t urn ko na. House rule # 2: Since isa lang ang kwarto dito ka sa sala matutulog. Tama.. tam--.. TEKA! Bakit ganun? Tandaan mo, mas malaki sa bayad sa renta yung utang mo sa akin. D apat nga ako sa kwarto eh! Ang kapal talaga ng mukha nito eh. No way! Ayaw mo? O sige ganito na lang. Dun tayo parehas sa kwarto pero sa magkabilang dulo. Maglagay ka pa ng malaking harang kung gusto mo para divided na rin yung kwarto. Huh! Fine! Sinulat ko naman yun sa papel. House rule # 3: Walang dapat makaalam nitong sitwa syon natin ngayon. Isang malaking TAMA! Patay kami pag may nakaalam. B aka kung anu-ano pang isipin nila. House rule # 4: Ako ang magluluto, ikaw ang maglil inis at maghuhugas. Wait, that s not fair! Fair-fair-in ko kaya pagmumukha nito? Lagi nalang may objection pag ako ang nagbibigay ng rules eh! Kabadtrip! Ano na namang problema mo Arellano? Patas yun no! Unfair! Ang dali lang kayang magluto. Ang hirap ma

ghugas at maglinis ha! Oh anong gusto mo? Ako gagawa lahat? NO WAY! Sige ganito. Pag Monday, ako ang maglilinis at ik aw ang magluluto at maghuhugas. Next day, ako nama n ang magluluto at maghuhugas at ikaw ang maglilin is. Okay ba yun? Haynaku. Fine. Fine. Fine. House rule # 5: Hati tayo sa iba pang gastusin sa bahay. Check! House rule # 6: Uhm, kung pwede magpart time job ang isa sa atin. Lugmok pa rin tayong parehas sa k ahirapan eh. Hmm. Bakit isa lang? Unfair naman yun. Dapat pareh as tayong magdusa no! Eto na naman si Boss. Sabi ko na nga ba sisitahin n a naman ako nito eh. Hmm, wala na akong maisip. Tama na siguro yan! Bigla namang may pumasok sa isip ko. Teka may House rule # 7 pa no! Bawal ang anumang relationship between sa ating dalawa. Hanggang cla ssmates lang, I mean hanggang superclassmates lang. Okay??? Wala naman siyang reaction. Pero after ata five se conds eh tumawa na siya ng tumawa. Sige, maganda y an. Para mamatay ka kakatawa. AHAHAHA! Ano ba yan Lyka? Lokohan ba to? Sira! Para sure! Yang mga mukhang yan tinuro ko yung pagmumukha niyang kanina ko pa gustong suntu kin.. hindi yan mapagkakatiwalaan! Tabas pa lang ng muk ha mo, mukhang may problema na eh! Hoy hoy hoy wag ka. Pinagkakaguluhan sa campus ito ng gwapo kong mukha. Yuck. Kapal. Eew. Kadiri. Ewan ko sa yo.

Pinirmahan naman naming yung mga house rules at pa rang mga sira pa dahil may pa-shake hands shake ha nds pang nalalaman. *** Nagsabit kami ng malaking kumot sa gitna ng kwarto. Hinila ko naman yung foam ko sa kabilang dulo. K ainis. Lumiit tuloy yung space ko. = = Hindi naman ako makatulog dahil hindi talaga ako m akatulog. Ang gulo ko ba? Hindi ako inaantok eh. I dagdag mo pa na hindi ako sanay na may kasama sa b ahay, and worse lalaki pa, and the worst is yung m ay pangalan pang Dylan Arellano. Mulat pa rin yung mga mata ko hanggang alas-kwatro. Wala! Di talaga ako makatulog! Kainis! Tumayo na lang ako at balak ko nalang maligo. Eh h alos kailangan ko na rin namang gumising eh. Dahil sa may side ako ng pinto ng kwarto, hindi ko naki ta kung paano siya matulog o kung tulog pa ba siya. Kumuha na lang ako ng damit at pumunta na sa ban yo. After kong maligo eh nagluto na ako. Kakain na san a ako kaso naalala kong may kasama nga pala ako sa bahay. Ano ba yan. Bakit ba hindi pa rin yun gumi gising?? Alas-singko na ah? Pinuntahan ko naman siya sa kwarto. Aba at akalain mo nga namang napakasarap pa ng tulog?! Buhusan k o kaya to ng mainit na tubig? Hoy Dylan, gising na. Tinapik-tapik ko naman siya. Ayaw pa rin magising. Pst. Huy! Gumising ka na! Nakakainis naman to! Ayaw mo ha? Hinila ko yung kamay niya at binigla ko siyang tina yo. Hmmm.. baket ba? inis pa yung tono niya eh.

Anong bakit ba?? Alas-siyete na po! Baka gusto mo ng gumising diyan at maligo at magpalit ng damit a t kumain at pumasok sa klase at magquiz at matuto?? Bigla siyang napadilat sa sinabi ko. Teka, may mali ba sa sinabi ko? Wala naman ah. Fine. Fine. Alas-siyete ka diyan. 5:10 pa lang. P aki-adjust na lang ng relo mo ha? Masyado atang ad vance. Tapos biglang dumiretso sa banyo. Walang hiya! Ako na nga ang nanggising, ako pa ang binuwisit niya. Eh kung ikulong ko kaya siya sa b anyo forever?? Hmmm.. Ma-try nga! Dahil may lock sa labas yung banyo, ni-lock ko. Bah ala siya diyan. After mga fifteen minutes.. Hey, bakit ayaw mabuksan ng pinto?? Lyka! Ano na n aman ba to?? Bakit ba?? Take your time. Mahaba pa oras mo. 5:30 pa lang naman eh. Ano ba?! Mamaya ka na lumabas. After five minutes. Enjoy y our stay there, Dylan. Tapos tumawa ako na para a kong loka-loka. HA! Ako pa kinalaban mo ha? Maya-maya lang, tumahimik sa loob ng banyo. Ano kay ang nangyari dun? Na-flush na ata. Binuksan ko naman na dahil five minutes na rin nam an. Kaso, bigla siyang lumabas at HAY! Wala na ba ng katapusan ang pag-corner niya sa akin sa dingdi ng?!?!?! Gusto mo ba talaga akong gumanti sa yo? Ha Lyka? mukhang di naman siya galit. Pero feeling ko nang