I Met A Ghost. by MayGoddess

Transcription

1 I Met A Ghost by MayGoddess Nayumi Anderson. You re beautiful, rich and popular. Maraming nagmamahal sayo. Nag-aaral aaral ka pa lang pero may career ka na rin. Isa na lang ang kulang sayo LOVE LIFE. Yan ang madalas sabihin sakin ng mga friends ko. Well totoo naman Marami ang nagsasabi na maganda daw ako. Kaya nga ako nagmodel eh para i-share share ang beauty ko sa mundo. Hahaha Hahaha just kidding. Pero model talaga ko, I m the he image model of Elise which is the top brand of apparel in our country. Also,, nasali li ako sa mga modeling competitions international kaya naman medyo popular na rin ako. Mayaman? Haha depende. Lolo ko talaga ang mayaman, kaya naman sunod ang luho ko sa kanya. Pero love life ewan ko ba. Siguro I m still waiting for that special guy. Pero nakikipag-date naman ako but hanggang date lang. Wala kasi akong ma-feel ma na something sa mga nakaka-date date ko eh. And speaking of date, lately nakipag nakipag-date ako kay Chace Padilla isa lang naman siyang hearthrob star. Nakasama ko siya sa isang photoshoot and then we had dinner together. And dahil sikat siya, may mga paparaz paparazzii na nakakita samin and pinakalat ang balita na we re we re dating dating. Ngayon mas lalo pa kong naging popular popular. May paparazzo na rin na sumusunod sakin. Maganda yun para sa career ko pero it iis also tiring. At isa lang ang sagot dito I need a VACATION.

2 Chapter 1 First Meeting [ Nayumi s POV ] Minsan kahit gaano mo kagusto ang trabaho mo o kaya ang course na tinetake mo, hindi mo pa rin maiiwasan na mapagod. Kaya naman since katatapos lang ng one semester ko sa college, nagbreak din muna ko sa work. Kailangan kong magrelax. Hindi naman ako naghahanap ng vacation sa malalayong lugar, gusto ko lang muna na wala akong iniintindi, para walang stress. So nagdecide ako na magpunta dito sa Laguna. Magstay muna ko sa isang hotel dito na malapit kina Tricia, tapos bahala na kung anong maisipan kong gawin. First day. Room 308. Ayos na ang mga gamit ko. Maglilibot na lang muna ko dito Binuksan ko yung pinto. May lalaki na nakatayo sa tapat ng door ko, at hindi lang basta sa tapat nakaharang siya sa daanan ko. Hindi siya umaalis kaya nagsalita na ko.. Excuse me Ako ba kinakausap mo? Nagulat naman ako sa response niya. Ah oo eh. Dadaan kasi ako, so excuse lang You mean nakikita mo ko? Ano daw? Ang weird naman ng pinagsasasabi niya. Oo. Kaya excuse na ha di kasi ako makalampas. Umalis naman siya sa daanan ko at lumabas na rin ako. Wala pang one hour bumalik na rin ako. Nandoon pa rin siya at nakatayo pa rin sa TAPAT ng room ko. Hindi ko na lang siya pinansin at pumasok na ko sa loob. Lunch na. Lalabas na ulit ako para kumain At hindi ko alam kung magugulat ba ko o ano dahil paglabas ko ay nandoon pa rin siya So nilapitan ko siya at tinanong

3 Pwede bang magtanong may kailangan ka ba sakin? Ha? Eh kasi kanina ka pa nakatayo sa tapat ng room ko eh sa tapat ng door ko to be exact. Do you need anything? Hindi siya sumagot at mukhang wala naman siyang balak sumagot Oh sige mauna na ko ha kaya umalis na rin ako. Pagbalik ko This time ewan ko na talaga Dapat na ba kong kabahan? Eh kasi nandoon pa rin siya sa pwestong iyon. Hindi naman siya mukhang guard. At ang alam ko, wala namang guard ang hotel na to na nagbabantay sa mga rooms. And if ever meron nga BAKIT SA TAPAT NG ROOM KO? Pumasok na ako sa loob at isinara ko na ang pinto ng Arrgg! may narinig akong sigaw. Binuksan ko ulit ito at nakita kong nakahawak sa ulo niya yung lalaki. Kinabahan ako, baka kung ano ng nangyayari sa kanya. Nilapitan ko siya Anong nangyayari sayo? May masakit ba sayo? Do you want me to call a doctor? Ano? Hinde tumingin siya sakin hinde okay lang ako Sure ka ba? Oo. Okay lang ako. Mukha namang okay nga siya Nagulat naman ako sayo. Ano ba kasing nagyari, nahulog ka ba? Nadulas? Nauntog? Ano? Tumingin siya sakin ng malalim. Parang nagdadalawang isip siya kung sasabihin niya sakin o hinde.

4 I magsasalita na sana ako ng may sabihin siya I have amnesia. What? nagulat naman ako dun Hindi nga? Medyo natawa pa ko. Pero serious pa rin siya, kaya napatigil naman ako sa pagngiti. Okay. Hindi ka nagjo-joke. Kung ganoon anong ginagawa mo dito sa labas ng room ko? Gusto mong malaman? parang naghahamon yung tono niya. Ba t ganun siya? Nakakatakot bigla yung aura niya. Kung pwede lang naman napaurong ako bigla baka lang kasi matulungan kita pero kung pahina ng pahina yung voice ko kung ayaw mo namang sabihin, okay lang hindi naman kita pipilit- Talaga?! nabuhayan siya bigla at hindi na ko pinatapos sa sasabihin ko. Nawala na rin yung nakakatakot niyang aura. Ha? Anong talaga? Ano ba yung sinabi ko? Tutulungan mo ko? parang biglang nagbago yung taong kaharap ko yung kaninang seryoso, biglang nagmukhang makulit. Saan? teka alam ko na yung sinasabi niya Teka wala akong pina-promise sayo na tutulu- Ang totoo kasi wala akong maalala kahit ano sa pagkatao ko. Ang tagal ko na nga dito eh, hindi ko alam kung saan ako uuwi. At dahil SINABI MO pinagdiinan niya talaga yung words na sinabi mo Tulungan mo ko na alamin kung sino ako. What? Teka ano ba tong napasukan ko Gaano ka na ba katagal dito exactly? Uhhhmmm. Di ko na malala eh. Siguro several months na rin. SEVERAL MONTHS? You re kidding me! Ganun ka na katagal dito? Medyo napataas yung boses ko. Mukha ba kong nagloloko?! Medyo mainitin yata ang ulo niya ah nagtaas rin siya ng boses. So-sorry. Calm ka lang. So anong gusto mong gawin ko, how will I help you?

5 Alamin mo kung sino ako. Nice Request ba yun or command? Buti na lang sanay na ako sa mga ganitong ugali. Teka, paano? Na-try mo na ba mag-ask ng help sa police? Or sa hospital na pinanggalingan mo? Wala akong naaalala na nahospital ako. At nasubukan ko na rin magpunta sa police station di naman nila ko pinansin doon eh mga wala silang kwenta. Ang sarap pagbubugbugin eh. What? Pagbubugbugin? Nagiimbento lang ba siya? Mahirap kaya yun there s no hospital records and walang nagawa ang police, ano pa ko? Basta nasabi mo na, kaya sa ayaw mo at sa gusto tutulungan mo ko. Wait. Mahirap naman yata yang pinapagawa mo Umm sorry but, I can t help you. Pumasok agad ako sa loob ng room ko para wala siyang masabi. Sigh. Hindi naman sa ayaw ko siyang tulungan pero ano bang magagawa ko for him? At saka parang hindi reliable yung sinasabi niya, di ko alam kung paniniwalaan ko ba Kung tumawag kaya ako ng guard at ireport ko siya? Wag na, paano kung totoong may amnesia siya baka kung saan lang siya itaboy, kawawa naman siya Bahala na nga lang siya maiinip rin naman siguro siya at aalis. - - Gabi na, nag-peek ako sa labas at nakatayo pa rin siya dun. No choice, magpadeliver na lang ako ng food. - *DING DONG Nandiyan na yung delivery boy. Binuksan ko yung door pero slight lang. Ms. Nayumi Anderson? Yung delivery boy. Yes? Eto po yung pina-deliver ninyong food. Kinuha ko yung food. Then inabot ko yung bayad. Aalis na sana yung delivery boy Wait! May nakita ka bang guy na nakatayo dyan sa labas?

6 Tumingin yung boy sa hallway sa labas ng room. Wala po ma am. Ah. Okay. Thanks. Sige po ma am. Thank you po. Umalis na nga siya. Sumilip ako sa labas para i-check nga kung wala na yung lalaki MALI yung delivery boy. Nakatayo pa rin doon yung guy, nakangiti at kumaway pa sakin. Nagulat ako kaya isinara ko agad yung pinto. Chapter 2 Amnesia Guy Magkikita kami ng bestfriend kong si Tricia. Pareho kami ng pinapasukan sa Manila, may classes pa nga lang siya kaya nandun pa rin siya. Pero uuwi siya ngayon dito sa Laguna para dalawin ang family niya. At syempre ako yay!! Yun nga lang, pagbukas ko ng pinto. Kamusta? Nandito ka pa rin? ang tinutukoy ko lang naman ay si amnesia guy kahapon. Di ba sabi ko nga sayo di ko alam kung saan ako uuwi. Wala akong maalala. Ilang beses ko bang dapat ulitin. So, ako pa ngayon ang makulit? Sigh. Bahala ka nga diyan. Naglakad na ko papaalis. Pero sinundan niya ko. Teka saan ka pupunta? Yung sinabi mo di ba dapat tutulungan mo ko. Ayaw niya talagang tumigil. Ang kulit Di ba sinabi ko rin sayo di kita kayang tulungan. Ilang beses ko rin bang dapat sabihin sa kanya?.. Naglakad ako ng mabilis Binilisan din niya Di ba sabi ko rin sayo, sa ayaw mo t sa gusto tutulungan mo ko. Ikaw lang ang makakatulong sakin. Hindi ko na siya sinagot. Mabilis pa rin ang lakad ko. Paglabas ay sumakay agad ako sa car na nag-aantay sakin. (Nagpapunta kasi ako ng personal driver ko dito.) HOY! Teka lang! sigaw niya ng naiwan ko siya.

7 Sa wakas natakasan ko rin. - - Sa mall Nag-sigh ako. Napaaga tuloy ako sa meeting time namin ni Tricia. Kainis kasi eh kung hindi kasi ako hinabol nung amnesia guy na yun, eh di sana mayamaya pa ko Ano kayang magawa? Eh kung tulungan mo kaya ako. Napatingin ako sa nagsalita na nasa likod ko lang. Na-shocked ako. Ikaw na naman!? Teka kalian paanong Sandali nga lang, sinusundan mo ba ko? Paano niya ko naabutan ng ganoong kabilis? Asa ka! Hinde noh! Hindi daw? Tinanggi pa, eh halata naman. Eh bakit nandito ka rin? tanong ko sa kanya. Bakit ikaw lang ba ang pwedeng magpunta sa mall? Hinde, pero Kainis siya ha may point siya pero basta!! Hmmpp. Inirapan ko nga siya. Naglakad ako papalayo sa kanya pero sumunod siya. Ano bang balak niya at pati dito eh kukulitin niya ko. Lumingon ako, tumingin lang siya sakin na parang sinasabi niya na IKAW LANG BA ANG PWEDENG MAG-STROLL SA MALL?. Sumakay ako sa escalator. Sumunod na naman siya. Lumingon ulit ako sa kanya. Itatanong ko sana ulit kung bakit niya ko sinusundan. Sinu- Pupunta kong second floor eh bakit? inunahan niya agad ako ng sagot. Psshh. Tumalikod na ko, wala na kong masabi. Pagdating ng second floor, tumingin ulit ako sa lalaki at inantay ko siyang makarating ng second floor. Oh second floor na to

8 Oo nga. Confident na sagot niya. Tapos ay sumakay ulit ako sa escalator papunta naman ng 3rd floor. Sumunod ulit siya sakin. Nakukulitan na talaga ko sa kanya Oh, sabi mo sa second floor ka? Oo nga. Sa second floor para makasakay ng escalator papuntang third floor. Palusot pa sabi ko sa sarili ko. Halata naman na sinusundan talaga niya ko Pagdating ko sa third floor mabilis akong naglakad. Tumingin ako sa likod at sinusundan pa rin niya ko. Hindi ba talaga niya ko titigilan? Nag-turn left ako, tapos right, then turn left, then left ulit. Then turn... ay ewan, I can t memorize it all. Tapos nakakita ako ng maraming tao pumasok ako sa may arcade. Tapos sumisilip ako Mukhang wala na ang humahabol sakin... Haay buti wala na siya. Tumalikod ako. Pero pagikot ko, nagulat ko dahil nasa likod ko lang pala ang tinataguan ko. Sinong sinisilip mo diyan? sabi niya na hatala namang alam niyang siya. What are you doing here? Obvious ba? Eh di maglalaro. Eh ikaw, ANO ang ginagawa mo sa ganitong lugar? Malamang tinataguan ka. Yun ang gusto kong isagot sa kanya, pero syempre itatanggi na naman niya na hinahabol niya ko Wait, arcade to diba? Maglalaro din. Alibi ko. Talaga? Ano naman ang nilalaro mo? Napatingin ako sa paligid. Streetfighter, Motorrace, Residentevil, F1speedracer, Dancerevolution, Ghostsquad, Drummania, Dancemania, at kung anu-ano pa. Eto. Sabay turo ko sa Guitarmania (guitarfreak). Talaga lang ha? parang di siya makapaniwala.

9 Tapos naghamon siya at tinanggap ko naman. Na-una siyang maglaro. A ang grade na nakuha niya. Sige pantayan mo yang nakuha ko. Ang yabang After niya, ako naman ang naglaro. Grade A din ang nakuha ko. Ang dali lang naman pala eh. Kita ko na di niya expected na mapapantayan ko siya. Eh mas mayabang ka pa pala sakin eh. Hindi ah Uy guys diba si Nayumi Anderson yun? Napatingin kaming dalawa sa nagsalita. Galing sa isang barkada ng mukhang mga college students. Si Nayumi nga. Sagot nung isa. Nag-smile naman ako sa kanila. Hi Nayumi. Lumapit sila samin. Hello. Bati ko, hindi naman ako snob eh. Ang ganda niya sabi nung isa. Mas maganda ka pa sa personal miss Nayumi. Ah Thank you. Nakaka-flatter naman sila. Pwedeng magpa-picture? sabi nung isang girl. Of course naman. Ako na ang magpipicture. Yung isa niyang barkada. Nagsmile na kaming lahat sa nagpipicture. One more. Sabi nung nagpipicture. Teka yung kasama ni Nayumi isama rin natin. Si Amnesia-guy yung tinutukoy nila. Natatawa nga ako, napagkamalan pa tuloy na close kami Do we look like friends? Kuya sama ka na rin. Aya nung lalaki

10 Ako? mukhang nagtataka si amnesia-guy sa nangyayari, di niya ba talaga ko kilala? O kahit maging familiar man lang yung face or name ko sa kanya Oo. Pilit ng magkakabarkada. Wala naman siyang nagawa at nagpapicture na nga kami. Thank you po. Sige. Thank you din. Then nagpapalam na sila. Uy patingin nga ng picture natin. Naguusap sila habang papalayo samin. Ang ganda talaga ni Nayumi. Teka, bakit wala dito yung kasama niyang guy? Baka hindi siya nahagip pero ang weird, tanda ko kasama siya nung kinuhanan ko kayo eh. Hindi pa sila nakakalayo kaya medyo dinig pa namin yung usapan nila. Sikat ka ba? Napatingin ako kay amnesia guy. Naiisip niya rin pala yon? Maybe. Hindi na siya nagtanong pa. Siguro naisip niya na hindi ko rin naman siya sasagutin ng maayos. Nagpatuloy na lang siya sa paglalaro. Sinamantala ko naman ito para tumakas..tiptoe tiptoe tiptoe Nagpunta ako sa may damitan, sa ladies wear. Doon sa may maraming tao. Tapos sumilip ako napansin niya yata na nawala ako, hinahanap niya kasi ako eh. Oops! Papalapit siya dito!! I have to move Yumuko ako at lumipat ng pwesto. Kaso napadaan ako sa Elise Apparel. Good morning Miss Nayumi Anderson. Bati sakin ng isang sales lady ng Elise. Napatayo naman ako ng tuwid bigla. Ah, good morning. Ano ba yan! Nakakahiya naman yung posture ko kanina. Kung hindi ba naman kasi ako hinahabol ng amnesia guy na ito, eh di sana

11 Napatingin ako sa likod ko at nakita kong NAKATINGIN NA SIYA SAKIN. Waaahh! Nakita na pala niya ko!! Nagmadali akong maglakad. Pumasok ako sa ladies underwear. Hindi naman siguro siya maglalakas loob na sumunod dito. Nakayuko pa akong nagtatago habang sinisilip kung nilubayan na ba niya ko. Hmmm hindi ko na siya makita. Siguro nakalayo na siya? Lumipat ako sa kabilang side, pagsilip ako bumulaga sa harap ko ang face niya Hindi mo ko matatakasan. Sabi niya na mala-kontrabida ang style. Hanggang dito ba naman? I can t believe this guy! As in! Paano niya kinayang pumasok dito? Hindi ba siya nahihiya? Ladies underwear ang nandito and HE S A GUY! Lumabas ako sa ladies under garments. Ako kasi ang nahihiya for him. Sumunod na naman siya. Stop chasing me Please. Wag mo na kasi akong takbuhan. Tigilan mo na ako. Stalker ka ba? Ano ba kasi ang gusto mo? Isa lang naman kasi, tulungan mo kong alamin ang pagkatao ko, yun lang. Uulitin ko na naman ba? Tumigil ako sa paglalakad. Ang kulit mo naman eh. Hindi ko nga kaya I can t, okay? And bakit ba ako lang ang kinukulit mo? Ang dami naman diyang iba na willing tumulong sayo bakit ako? Eh kasi parang nahihirapan siyang sabihin sakin ang dahilan ikaw lang ang nakausap sakin? Hindi naman nila ko pinapansin eh. Ha? Ano daw? Karapatdapat bang tanggapin yung reason niya. Sige, eto tingnan mo ha Lumapit siya sa isang girl na napadaan sa tabi namin. Miss pwedeng magtanong?

12 Nilampasan lang siya nung girl na parang hangin. Oh kita mo? Hindi man lang niya ako tinignan. Oo nga noh. Di man lang siya tiningnan. Pero what if snob lang talaga yung girl? Ang hirap naman kasi ng gusto mo eh. And hindi naman sa pinagiisipan kita ng masama ha, pero hindi naman kita kilala eh. You re a STRANGER. Puwes ako din, di ko rin kilala ang sarili ko. So, FAIR lang tayo. Naririnig mo ba ang sinasabi mo? Anong fair doon? Ganyan ka ba talaga? Ganyan ba kahirap para sayo ang tumulong? Wha-? Wait Nangkokonsensya ba siya? Pero he has a point naman eh. Ano ba naman yung tulungan ko siya Di ko na talaga alam!! I need help Napabuntong hininga ako at nag dial sa phone ko. Hello? Tricia, where are you? Bilisan mo na please Sa restaurant So, ikaw pala yung sinasabi ni Nayumi na guy na may amnesia na nagstalk sa kanya. Ako ba ang kinakausap mo? Nagkatinginan kami ni Tricia. Nag-shrug lang ako ng shoulders. Si Tricia lang naman kasi ang nagpilit sakin na gusto daw niya ma-meet tong guy na to eh. By the way, I m Tricia Mendez Nayumi s bestfriend. Wait, nagpakilala ka na ba sa kanya Nayumi? Hinde, walang chance eh, pero mukha namang alam na niya name ko eh. Talaga? tumingin siya kay amnesia guy at tinitigan siya ng ilang seconds. Alam mo Nayumi, mukhang naman siyang harmless Harmless?! Tricia, hinahabol niya ko sinusundan, hindi niya ko tinitigilan. Ang freaky kaya bulong ko sa kanya. Nag-isip sandali si Tricia Let s see.

13 Humarap siya sa guy. Mr. stalker, pwede ko bang mahiram yung hand mo? Inabot nung guy yung hand niya. Hinawakan naman ito ni Tricia ng parehong kamay. Manghuhula ka ba? ask ni amnesia guy kay Tricia. Hinde noh. Alam mo kasi, may kakaiba akong talent. Kaya kong pakiramdaman kung good or bad ba ang isang tao. Actually, hindi lang tao eh nakakaramdam din kasi ako ng mga spirits, mga ghost- Nakakakita ka ng multo? interesadong tanong niya Nakakaramdam ako, pero twice pa lang ako nakakita. Binitawan na niya yung kamay ng guy. Alam mo Nayumi, may kakaiba sa kanya, pero hindi sa bad side ha... Uhmm Mukha nga siyang mabait eh. And cute siya ha Tricia, you believe in him? Wala namang masama kung tutulungan mo siya diba. And tingin ko, hindi naman siya mukhang fan. Hindi ka nga yata niya kilala eh Napaisip naman ako. I trust Tricia. And since hindi ako makapag-decide sa sarili ko, susundin ko nalang yung payo niya. Okay. Payag ka na? tanong agad ng guy. I ll try pero hindi ako nangangako sayo na may magagawa ako. Kung ano lang ang kaya kong maitulong, yun lang Don t worry pag wala akong naka-shedule na summer class, I ll help din. Salamat Tricia yung guy. Okay lang. Kind and helpful naman talaga yang si Nayumi eh. Let s say medyo shy lang siya. What about me? Wala man lang thank you dahil pumayag ako Saka ka na wala ka pa ngang nagagawa eh. Ang bossy talaga nitong guy na to Humarap ako kay Tricia.

14 Hindi ko talaga maintindihan ang guys is it me, or them? Alam ni Tricia kung sino ang them na tinutukoy ko. It s you. Talo ka kasi sa asaran eh What?! Pati ba ang bestfriend ko? Pati ba naman ikaw? Tinawanan niya lang ako. Kumain na nga tayo, para mamaya makapagshopping na tayo. Tumingin siya sa lalaki. Pwedeng bukas ka na namin tulungan? Sumama ka na lang muna samin ngayon. Okay lang. Bakit kay Tricia ang bait niya? Unfair itong lalaking to Gabi na Balik sa hotel Umuwi na si Tricia sa kanila, so ang kasama ko nalang ay si amnesia guy. Papasok na ko sa loob ng room ko Teka, saan ka pala natutulog? Dito. Dito? Saan dito? Sa tapat ng kwarto mo. Ah okay. Maybe sa room na katapat ng room ko siya tumutuloy. Paano kaya niya nababayaran ang bill niya? Hmmm. Never mind, it s his problem naman eh not mine. Paano, bukas na lang. Paalam ko sa kanya. Gumising ka ng maaga ha. Pwede na ba ang 7:00 am?

15 Mas maaga pa dapat mga Nagisip siya ng oras. Demanding ka ha Basta, ako na ang gigising sayo Ha? Paano? Wag ng maraming tanong, matulog ka na. Mukha ka ng anemic oh, ang putla mo na. Psshhh. Ang yabang! You re dark lang kasi Okay lang yun, hindi naman panget. Ako ba ang sinasabi mong panget? May iba pa ba kong kausap? Sinimangutan ko siya. Hmmpp! Goodnight na nga! sabay sarado na pinto. Ewan ko kung imagination ko lang o totoo pero before ko maisara yung door, nakita ko na napangiti siya at bumulong ng Goodnight din. Poke. Poke. Poke. Chapter 3 He is a ghost! Ano ba yon? Inaantok pa ko eh. 5 more minutes May naramdaman ako na dumikit sa forehead ko. Slowly I open my eyes, and napabangon ako sa gulat What are you doing here!? medyo napasigaw pa ko paano ba naman, ilang inches lang ang pagitan ng faces namin sa isa t isa. Ginigising ka. And paano ka nakapasok? Dumaan ako sa pinto. Sa pinto, hindi ko ba nai-lock yun gabi? And bakit mo ko pinapanood habang natutulog?

16 Paano mo naman nasabing pinapanood kitang matulog eh nakapikit ka? Obviously, dahil pagmulat ko mukha mo agad ang nakaharap sa akin. And ano ang ginagawa mo at nakaupo ka sa floor sa tabi ng bed ko at nakaharap ka pa sakin? Nag-smile lang siya at nagkibit balikat. Kasi pinapanood mo ko habang natutulog. Wag niya na kasing itanggi. Kung ikasasaya mo na paniwalaang pinapanood kitang matulog, eh di sige. Ano naman ang ikasasaya ko dun? Hmmp. Sabay bato ko ng pillow. Naiwasan naman niya ito at tumawa pa. Pwede dun ka na muna sa labas ng bedroom ko manood ka ng tv o kumain ka, bahala ka. Bakit? tanong niya. Basta. Bakit nga? Alam mo, you can do whatever you want. Lumabas ka na please Dito ba hindi pwede? Hinde, sorry. Bakit? Ang kulit! Kasi maliligo ako. Sus, yun lang pala eh, pinahaba mo pa ang usapan. Ikaw lang naman kasi nagpapahaba ng usapan. Tumayo siya at ginulo ang hair ko. Oo nga, maligo ka na nga, para bumango ka naman. Ang yabang... Dun ka na nga! pinigilan ko ang paggulo niya sa hair ko. Lumabas na siya. Bilisan mo ha. Pahabol pa niya. Opo. Sarcastic kong sagot.

17 Later Lumabas ako ng kwarto, napalingon siya sakin at tinitigan ako. Wag mo nga akong titigan. It s rude you know.. Hindi ikaw ang tinititigan ko, yung damit mo. Tapos ay ibinalik na niya ang attention sa tv. Nilapitan ko siya, bigla siyang nagsalita Yung mga magazine mo puro about sa fashion, wala ka bang magazine for boys? O kahit anime yung manga? Teka binasa mo yung mga magazine dito? Hinde, tiningnan ko lang. Ah. Akala ko nakita niya na yung pics ko sa magazine kaya siya nagtanong Medyo nakakapagtaka lang nanonood naman siya ng tv, pero hindi man lang ba naging familiar kahit konti sa kanya yung face ko o kahit yung name lang? Biglang nag-commercial, advertisement ng Elise Apparel After ng commercial Kamukha mo yung model dun sa commercial. Talaga? patay malisya lang ko, I don t know if sasabihin ko ba o hinde. Hindi lang diyan sa Elise pati yung sa commercial ng isang telecom company at dun sa isang food. Napapansin naman pala niya eh Eh sino ang mas maganda? biro ko. Wala. Deretsong sagot niya. Kamukha mo yung model. So pareho kayong panget. Ang sama mo. Nag-pout ako. Double kill ano? [Double kill term sa DOTA] Ha? anong double kill? Dalawang beses ka tinamaan di ba? Ano daw? Kaya pala kilala ka ng iba model ka pala?

18 Alam na niya? Teka, sabi mo hindi mo binasa yung mga mag? Hindi ko nga binasa, pero tinignan ko naman yung pictures. Napa-buntong hininga ako. Na-upo ako sa tabi niya sa sofa. Siguro dapat i-introduce ko muna yung self ko ng maayos. Huminga ako ng malalim, bago nagsimula. Tulad nga ng sinabi mo, isa nga akong commercial model and image model ng Elise Apparel so mas madalas mo kong makikita sa mga fashion magazines, or sa mag mismo ng Elise. And my full name is Nayumi Anderson. And hindi lang siya basta model, she s a supermodel. Napatingin kami pareho kay Tricia, na nasa may pinto. Tricia! greet ko sa kanya. Hi bestfriend! Hi amnesia-guy! Hello. Bati niya. Naupo naman si Tricia sa single couch sa tabi ng sofa na inuupuan namin. Ano ba naman Nayumi sabi mo i-introduce mo yung sarili mo, bakit kulang yung details? Dapat ba niyang malaman lahat? Basic lang naman dapat diba? Hindi ako sinagot ni Tricia. Teka, Anderson? sabi sakin ni amnesia guy. Oo Anderson nga. Apo si Nayumi ng may-ari ng sikat ng school na Anderson High School. Si Tricia talaga oh. Tumango lang siya. Oo nga pala, nagpakilala na si Tricia sayo diba. Like what she said, bestfriend ko siya. Pareho kaming nagta-take ng fashion designing pero ahead siya sakin kasi nagmodeling pa ako. Akala ko ba ayaw mo ng detailed? biro sakin ni Tricia. Syempre para hindi na magtanong pa si natigilan ako at napatingin kay mr. amnesia guy. Teka, alam mo dapat may name ka eh

19 Oo nga, kahit temporary lang suggest ni Tricia Jirou. Pwede nyo kong tawaging Jirou. Sagot niya Jirou? sabay pa kami ni Tricia. Oo. Nabasa ko yan sa picture na nasa wallet ko. Patingin nga. Ini-abot ni Jirou ang picture na galing sa loob ng wallet niya. May tatlong tao sa picture. May guy sa left, tapos isang girl sa middle and isang guy ulit sa right. May names na nakatapat sa bawat tao Ace, Tifa, Jirou. Kamukhang kamukha ni amnesia guy yung lalaki na may name na Jirou. Then, we assume na siya nga si Jirou. Itong picture na ito ang answer sa pagkatao mo amnes-, I mean Jirou. Sabi ni Tricia. Kung mahahanap natin yung dalawang tao na kasama mo dito sa pic, baka sila ang susi sa past mo and gagaling na yang amnesia mo. I agree. Magtanong kaya tayo sa mga nagwo-work dito baka kakilala nila yung nasa picture. Nasubukan ko na yan, walang nagyari. Hindi nila ko pinansin. sabi ni Jirou. I know na! May kakilala ako na nagwowork dito Sabi ni Tricia. Yung anak na lalaki ng driver ni mama mabait yun. Tapos ay pinuntahan na nga namin yung tinutukoy ni Tricia na kakilala niya. Ah, kamusta na po ma am Tricia? bati sa kanya. Sa inyo din po. ako naman ang binati niya. Hahaha si Jirou, hindi niya binati. Ok naman ah JM, pwede ba kong mag-ask ng help? Sige po Familiar ka ba sa mga nasa picture na to pinakita ni Tricia sa kanya yung pic ni Jirou. Hmmm para ngang pamilyar sila teka nag-isip siya, parang naaalala na niya. Sana talaga maisip niya, para matapos na ang problem ko with this Jirou-guy. alam ko na po ma am.

20 Really?! Talaga? What is it? Yun pong babae, hindi po masyadong pamilyar. Pero po yung dalawang lalaki, minsan po silang nag-stay sa hotel na to. Can we get their names? Address? Or cell numbers? Sorry po ma am pero bawal po kaming maglabas ng ganung information eh. JM please paki-usap ni Tricia kailangang kailangan kasi namin eh, para matulungan yung friend namin. Po? Uhmm Susubukan ko pong magtanong sa mga kasamahan ko sandali lang po. Pumasok siya sa loob ng office nila. I m so lucky you re my bestfriend Tricia hindi ko talaga alam ang gagawin ko pag wala ka. Nayumi talaga wala pa nga tayong nagagawa eh. Basta, thank you talaga. Sige na nga, your welcome dear. Totoo naman eh, hindi ko talaga alam ang gagawin pag wala si Tricia. Hindi lang siya basta bestfreind, she s more like a sister to me. Kung pwede nga lang twin sister eh kaso, older siya sakin. Teka may napansin lang ako Bakit ang tahimik mo yata? Napatingin kami pareho kay Jirou Kanina pa kasi siya walang imik eh Parang may malalim siyang iniisip. Wala lang. Wag ako ang intindihin mo, ang isipin mo ay kung paano ako matutulungan. Alam mo, sa lahat naman ng humihingi ng tulong ikaw lang ang bossy. Bakit kailangan ba laging nagpapa-awa para lang tulungan? Hindi naman. Ang sakin lang eh, hindi mo naman ako sinuswelduhan pero kung maka-command ka eh parang utusan mo ko. Hindi kaya. Ikaw lang ang nag-iisip niyan. Diba Tricia?

21 Anong ako lang, kahit si Tricia napapansin yan right Tricia? Napatawa lang si Tricia Alam ninyo guys, tama na yan. Baka kung saan pa kayo dalhin ng usapan na yan. Mayamaya lumabas na si JM. Ma am Tricia ito na po. Inabot niya kay Tricia yung paper. Jirou Corrales and Ace Corrales?... Opo. Nagtanong tanong din po ako at sabi nila ay magpinsan daw ang dalawa at magkasama po silang nagstay dito, sa room 308 po sila dati. Pero after nung accident na nangyari last year, umalis na rin po sila dito. Wait. Accident ba ang sabi mo? Baka yung accident na tinutukoy niya ang dahilan kung bakit nagka-amnesia si Jirou. Opo. Na-aksidente po kasi yung Jirou Corrales sa isang motor accident. Nabalitaan ko nga yun eh, ang narinig ko nga isinugod siya sa hospital pero dead-on-arrival siya. What!? nagulat kami pareho ni Tricia. Pero that s impossible. Paanong magiging patay na siya eh nandito siya? Teka nga pala, kanina pa namin kasama si Jirou pero bakit parang hindi siya napapansin ni JM. Don t tell me na Yun po kasi ang sinabi samin. Kaya rin po umalis yung Ace Corrales dito, eh ang balita po kasi, sinisisi niya ang sarili niya sa nagyari sa pinsan niya. Teka JM, I think maling info ang nabalitaan ninyo. Si Tricia Kasi eto si Jirou Corrales itinuro niya si Jirou na nakatayo sa likod namin. Po? parang hindi nainintindihan ni JM ang sinasabi namin. Eto siya oh itinuro ko na rin si Jirou. Hindi ba siya familiar sayo? Siya yung nasa picture na pinakita namin sayo. Sorry po ma am ano po ba ang itinuturo ninyo? Niloloko ba kami nitong si JM? Napatingin sakin si Tricia Nayumi, hindi kaya nagsasabi siya ng totoo. That s impossible Tricia. Kasama natin siya diba? I don t believe na- -Hindi niya ko nakikita. biglang nagsalita si Jirou.

22 Ano ba talaga ang nangyayari? Magkasabwat ba si Jirou at si JM sa prank nato? Cause it s not funny. Ah ma am Tricia, ma am Nayumi. Mauuna na po ako, baka po kasi hinahanap na ko eh. Kung may kailangan kayo, tawagin nyo nalang po ako. tapos ay naglakad siya paalis. At nakita ko ang hindi kapanipaniwalang pangyayari Naglakad si JM deretso kay Jirou at nalampasan lang ni JM si Jirou. TUMAGOS SI JIROU KAY JM NA PARANG HANGIN. No. yun lang ang nasabi ko habang umiiling No. Tapos ay tumakbo ako papunta sa room ko. Sandali Nayumi. Tinawag niya ko, narinig ko siya. Narinig ko si Jirou. Nayumi! sinundan naman ako ni Tricia. Pagpasok ko sa room ko, napasandal ako sa pader Oh my god! What s happening? Totoo ba yun? Lord please tulungan nyo po ako. Ilayo nyo po ako sa kanila. Bakit po ba ko nakakakita ng ganun? Please, takot po ako sa multo. Lord please, help me. Let them rest in peace Lord, please Ano ba kasi yan, multo ba talaga siya? Ibig sabihin, dead na nga siya. Pero bakit ko siya nakikita? Hindi ko naman hiniling na makakaita ng ghosts eh, Lord please help me please Please Please Please Nayumi? sumunod si Tricia sa room ko Tricia nakikita mo rin siya diba? Oo. Cool na sagot niya Pero bakit pati ako? Wala naman akong 6 th sense gaya mo. Bakit pati ako? Nayumi wala namang problem dun eh Pero ayokong makakita ng ganun! Ano naman kung makakita ka ng ganun? Hindi ka naman niya sinasaktan? Tricia, HE IS A GHOST! So? Hindi ako maiintindihan ni Tricia, hindi naman kasi ito ang first time niya na makakita o makaramdam ng ghost. Pero ako OO, ngayon pa lang!

23 So?! ulit ko sa sagot niya Kaya pala walang ibang kumakausap sa kanya. Kaya pala hindi siya nakikita ng iba. Kaya pala hindi siya nag-appear dun sa picture. Kaya pala! Cause he is a GHOST! Lord please po Friendly ghost naman siya eh pagtatama sakin ni Tricia. Ghost, spirit, phantom, o kahit si Casper pa siya, pare-pareho lang yun. My point is... that guy is already DEAD. Hindi ko alam kung paano nagagawa ni Tricia na maging cool samantalang takot na takot na ko Oo, kaya nga kailangan natin siyang intindihin. Nayumi, biglang pumasok si Jirou hayaan mo muna kong mag-explain. STOP! Wag kang lalapit... Wag kang lalapit!... Oh my god! Tricia nandito siya! Paglumapit siya sakin, sisigaw talaga ako. I swear! Sandali nga, mag-relax ka muna. Nilapitan ako ni Tricia at pina-upo. After few minutes, hindi ko alam kung paano, pero medyo nabawasan na yung kaba ko. Naka-upo ako sa couch, nakasandal naman si Jirou sa pader malapit sa door at si Tricia ay nakatayo sa pagitan namin. Okay ganito, bago ang lahat I want to clear something. Umpisa ni Tricia Jirou, umm well I mean, nakita na naman namin ang proof, pero gusto ko pa rin i-clear ang things You are a ghost. Oo. Sagot ni Jirou. Naririnig ko lang siya kasi ayaw ko siyang tingnan o kausapin. Anong purpose mo? Bakit nandito ka? Gusto ko lang humingi ng tulong. Hindi ko gustong manakot o manakit. Ok. Narinig mo naman diba Nayumi? hindi ako sumagot Ilang days na rin natin siyang kasama, hindi naman niya tayo sinasaktan so wala kang dapat ikatakot. Pero bakit hindi niya sinabi ang totoo? Kasi alam kong matatakot ka. Sagot ni Jirou hindi ko pa rin siya tinitignan. Pero bakit kailangan pa niyang gumawa ng kwento at magsinungaling na may amesia siya? Hindi ako nagsinungaling. Hindi ko sinabing multo ako, pero totoo lahat ng sinabi ko sayo. Wala talaga akong maalalang kahit ano. Teka paano ba nagsimula ang lahat? tanong ni Tricia.

24 Basta na lang isang araw nagising ako na nakatayo sa harap ng kwarto na to, pagkatapos wala akong maalala. Sinubukan kong magtanong-tanong pero walang pumapansin sakin. Nagulat rin ako noong unang beses na tumagos ako sa mga bagay pati sa mga tao. Ayoko ring maniwala pero, sa huli natanggap ko na. Patay na nga ako. Walang nakakakita sakin, kung meron man mayamaya lang at nakakalimutan na nila agad ako. Nakakapagod rin, patay na ko pero hindi pa rin ako makapagpahinga. Hanggang sa nakita nga ako ni Nayumi Kaya pala ganon ang unang tinanong niya sakin flashback: Ako ba kinakausap mo? You mean nakikita mo ko? tapos napansin ko na hindi niya ko nalilimutan. Kaya naman sa kanya ko humingi ng tulong. Pagkatapos ikaw din, tulad ni Nayumi nakikita mo rin ako Tricia. Lalo akong nagkapag-asa na matutulungan nyo ko. So, naisip mo na kung malalaman mo ang pagkatao mo baka makatawid ka na sa kabilang buhay? tanong ni Tricia. Ganun naman diba, kaya hindi maka-alis ang isang kaluluwa dito sa mundo kasi may kulang sa kanya. Pwedeng kailangan niya ng hustisya, o kaya may hindi pa siya natatapos na mission, o kaya tulad ko na nakalimot sa pagkatao. Pero hindi ko yun magagawa ng ako lang. Kailangan ko ng kasama, ng makakatulong I understand. Sang-ayon ni Tricia I think kailangan talaga niya ng help mo, Nayumi. Hmmp! Baka naman kaya hindi siya makapunta ng heaven eh kasi he is a bad guy. Sabay nag-pout ako. Nayumi naman. Saway sakin ni Tricia. Malalaman natin yan kung tutulungan mo ko. Sagot naman ni Jirou. Nayumi kaya tayo ang nakakakita sa kanya kasi may reason. Siguro kasi tayo lang ang makakatulong sa kanya. Kumbinsi sakin ni Tricia. Tumingin ako kay Tricia. Pero hindi ko kaya. Simula pa lang sinabi ko na diba, lalo na ngayon na nalaman kong- napatungo ako Hindi ko kaya. Hindi mo kaya? O ayaw mo lang talaga? sagot ni Jirou na parang nang-iinsult.

25 Tsss. Oo ayaw ko talaga! Sa behavior at attitude niyang iyan? And the way he treats me And Tricia, paano ko ba siya pagtitiwalaan? Nakakaya niyang pumasok sa kwarto ko kahit kalian niya gusto? Nayumi patay na ko, hindi ako para magnakaw pa ng gamit mo. Sagot niya. Eh what if may gawin siya sakin while I m sleeping? Ano ba yang pinagsasasabi mo? tanong niya, hindi ko pa rin siya tinitingnan. At hindi ko rin siya kinakausap ng direct. And siya na nga ang nagpapatulong, siya pa ang galit. Ayusin mo nga ang pakikipag-usap sakin. Humarap ako sa kanya. At lagi pa niya kong pinagtataasan ng boses at napaka-bossy pa. Natigilan kami pareho ni Jirou. Now tell me, paano kita tutulungan? Parang bigla siyang natigilan sa sinabi ko. Ok. Sorry. Sa mga ginawa ko sayo na hindi mo nagustuhan, sorry. Nangangako rin ako na hindi ko na yun uulitin. Hindi na ko maguutos, hindi na rin ako magtataas ng boses. Nayumi nag-apologize na sayo si Jirou. Hindi ako makasagot Pinapangako ko rin na pagkatapos nyo ko matulungan, hindi ko na kayo guguluhin. Hindi ko talaga alam ang dapat isagot. He s dead. Ghost na siya, ang creepy kaya. Naguguluhan na rin ako. Nayumi please... Bakit parang biglang nagpapakababa siya ngayon? Tumungo ako. I don t know. Huh? I don t know I can t I m sorry. Biglang tumayo si Jirou mula sa pagkakasandal sa pader. Mukhang hindi na talaga magbabago ang desiyon mo Don t worry, naiintindihan ko. Tapos ay lumabas na siya ng pinto.

26 - I don t believe na ayaw mo siyang tulungan Nayumi. Masyado ka lang nabigla sa nalaman mo. Naglakad si Tricia papunta sa pinto Mas better siguro if iwan muna kita para makapag-isip ka. Mali ba talaga ko? Bakit parang pati si Tricia nadisappoint sakin? Tama naman ang ginawa ko diba? Kahit naman siguro sinong normal na tao eh ganun ang gagawin. Pero saan naman kaya nagpunta yung Jirou na yun? Baka naman naghahanap siya ng ibang tutulong sa kanya Or baka nga nakakita na siya ng iba eh Pero what if wala? Matagal bago sya nakakilala ng nakakakita sa kanya, pero pinagdamutan ko syang tulungan Waaahhh!!! Ano ba yan?! Nakokonsensya ako Tumakbo ako papalabas para habulin si Jirou. Nakita rin ako ni Tricia. Paglabas ko ng hotel, walang tao puro sasakyan lang na naka-park. Ang bilis naman niyang makalayo Sinong hinahanap mo? Teka parang familiar yung voice na yun ah Umikot ako at nakita ko si Jirou na naka-upo sa bench sa may gilid ng hotel. Nakatalikod kasi ako kaya di ko siya napansin kanina Bakit parang nagmamadali ka? May hinahabol ka ba? tanong niya. Asar ha alam nyo ba yung feeling na may hinahanap ka tapos yung hinahanap mo, kanina ka pa pala nakikita pero hindi man lang nagsasalita hmmpp! Buti na lang may iba akong sadya sa kanya Huminga ko ng malalim. Sorry. Ano? I m sorry. Sorry sa mga nasabi ko sayo Eh kasi nabigla lang ako, pero I don t mean it. Sorry talaga Parang nagulat siya sa pagso-sorry ko. And tinatanggap ko na rin yung apology mo. Ngumiti siya Ok. Tinatanggap ko rin yung sayo. And one more thing. Para di na ko mag-isip ng kung ano-ano pa, sasabihin ko na. Pumapayag na ako. Tutulungan na kita para malaman yung identity mo. Para makatawid ka na, and para matapos na rin to. Pero sana wag kang masyadong maging-

27 Teka. Teka. Teka. Tama ba yung narinig ko? Pumapayag ka na? paglilinaw niya. Oo. If you ll keep your promise Syempre naman. Napa-smile siya bigla Yes! with matching pagtingala pa. Ganoon ba talaga dapat ang reaction niya sa pag-payag ko? Parang- Parang sinagot ka lang ng nililigawan mo ah si Tricia. At sinabi niya lang kung ano ang saktong iniisip ko. Sabi ko sayo Jirou eh. Kind and helpful talaga si Nayumi. Kailangan lang talaga niyang makapagisip. Wait a second. Sinadya mo talaga na konsensyahin ako noh??? alam ni Tricia kung paano ako konsensyahin, madalas niya yung ginagawa sakin. Tricia talaga, your so bad. Hindi naman. I m older than you kasi, kaya mas matalino lang talaga ko. Tukso niya. Hay nako. Kung hindi lang talaga kita bestfriend, nakuu Tara na nga, bumalik na tayo sa taas. Tumingin ako kay Jirou. For the mean time siguro, dun ka muna sa living room. Ok lang ba? Syempre, sabi mo eh. Chapter 4 Getting to know each other I ll play detective today. Excited na sabi Tricia. Parang detective Conan? Detective conan? Ang baduy mo naman. Si L na lang. sabi Jirou. Sinong L? tanong ni Tricia. Wala siyang idea, di kasi siya mahilig sa anime eh. Si L ng Death Note. Sagot naman agad ni Jirou. Yuck, ang pangit kaya ni L. Ang itim kaya ng eyebags niya. And kahit genius siya, ang weird ng look niya. Eh ang corny naman ni Conan. Sagot naman niya sakin. Gwapo kaya siya pag si Shinichi siya. Pero mas matalino si L. Ayaw talaga niyang magpatalo.

28 Teka nga guys, ano ba ang pinagsasasabi nyo? Awat sa amin ni Tricia. Sinong L at Conan at Shinichi ba yon? Ang sinasabi ko ay si Sherlock Holmes. Si Sherlock Homes pala, the greatest detective of all time. Wait Tricia what are we doing here ba? Ang tinutukoy ko lang naman eh ang kinatatayuan namin. Paano ba naman, bigla siyang dumating tapos pinilit kami, I mean ako na magbihis (ewan ko lang si Jirou). At ngayon nga ay nandito kami sa ewan ko ba kung saan to. Basta maraming trees tapos wala kang makikitang lupa, puro green grass ang matatapakan mo. Yung setting niya ay pang picnic. Siguro kaya rin kami may dalang foods. Picnic. Isn t it obvious? sagot niya. Ayan ka na naman eh pinipilosopo mo na rin ako. Basta, trust me. Di ba gusto mo magrelax? Kaya eto Nagpromise din ako na tutulong ako sa pagsolve sa lost memory ni Jirou kaya naman I ll make a move na. So guys buh-bye na, mauna na ko. Wait, hindi ka namin kasama sa picnic na to? Para sa inyo yan. Para magkapalagayan kayo ng loob magka-ayos kayo. Pero- Sige bye na At sumakay na nga si Tricia sa kotse niya at umalis na. Na-upo kami ni Jirou sa picnic mat. Nakatingala lang si Jirou sa langit. Ba t hindi ka kumakain? tanong ko sa kanya. Di naman ako gutom eh. Kailan ka pa ba huling kumain? Hmmm Siguro bago ako mamatay. Nagta-try ba siyang mag-joke? Silence Ano ba yan Bakit parang ang tahimik naman niya ngayon? Parang ang lalim ng iniisip niya

29 Napansin ko lang, tama nga si Tricia... gwapo nga si Jirou. Mukha rin siyang matalino. Siguro siya yung type na campus crush slash genius slash boss, parang si Nash. Yun ang tingin ko sa kanya Sayang nga lang, he s dead na. Tanong ko lang Anong feeling? Ng? Anong feeling na multo ka na? Ewan. Humarap siya sakin. Anong ewan? Hindi ko alam eh. May mga bagay na nahahawakan ko, meron din na hindi. Kaya kong tumagos sa pader, sa pinto o sa tao. Konti lang ang nakakita sakin. Kayo lang ni Tricia ang kumakausap sakin. Ano pa ba? Nakakaramdam ka ba? Tanong ko ulit. Paanong nakakaramdam? Tulad ng hangin, nararamdaman mo ba ang hangin? Ang lupa? Ang mga damo? Ang ulan? Hindi ako nakakaramdam ng lamig o init. Hindi ako nasasaktan o nasusugatan. Hindi rin ako nababasa- Yuck! Hindi ka naliligo? comment ko agad. Eh ano? Di naman ako bumabaho. Sus. Defensive din naman siya eh. Saka wala man akong sense of touch, marunong pa rin naman akong matuwa, magalit o malungkot. Talagang idinugtong niya pa yun? Ma-drama ka pala? Siguro emo ka. Sige, let s add it dun sa sinabi ko campus crush slash genius slash bossy slash emo Ewan. Ewan na naman. Ganoon ba talaga pag na-lost yung memory Hindi mo talaga kilala yung sarili mo? Silence. Natahimik na naman kami. Bakit ba siya ganito ngayon? Ang serious niya, ang tahimik pa.

30 Magtanong kaya ulit ako, kanina ko pa kasi to iniisip eh I m just curious nakakakita ka ba ng ibang ghost? Wala pa naman akong nakikitang ibang multo. Ah. Bakit? Baka lang kasi nakikita mo younger brother ko Iniwan niya kasi kami six years ago. Namatay kasi ang kapatid ko noong 10 years old pa lang siya. Six years na rin ang nakalipas mula noon. Baka mabait ang kapatid mo kaya nasa langit na siya. Di ba sabi mo, masama ako kaya hindi ako makapunta sa langit. Hindi naman. Nahiya naman ako bigla sa sinabi niya. Masyado mo naman sineryoso yung sinabi ko. Hahaha mahiyain ka pala. Hindi noh. And kalimutan mo na rin yung sinabi ko sayo dati. Sige ba, sabi mo eh. Alam mo mabait ka naman pala eh, wag ka lang magtataas ng boses. Ganoon? Mabait ka din naman eh. Nagkwentuhan pa kami. Kung ano-ano na rin ang tinanong ko sa kanya. Malay mo, biglang may maalala siya. Pagkatapos naming kumain (I mean ako lang pala, di nga pala kumakain si Jirou), nagpasundo na ko at bumalik na kami sa hotel. - - Sa hotel Bakit kaya hindi pa rin nagtetext or tumatawag si Tricia? Baka naman busy. Sagot ni Jirou. O kaya baka pauwi na siya. Pumasok ako sa bedroom ko. Sumunod naman sakin si Jirou. Alam mo ang weird ng stuff toys mo. Sabi niya.

31 Napatignin naman ako sa stuff toys ko sa bed. Ang tinutukoy niya ay yung anime stuff toys ko. What s weird? Ang cu-cute kaya nila. Sagot ko. Teka huhulaan ko. Kinuha niya yung isang toy. Ito kuneho. Yun eh usa Yun naman teddy bear. Tapos- Wag mo nga yang likutin. Inagaw ko sa kanya yung kinuha niya. Saan ka ba nakatira, sa ilalim ng bato? Di mo ba sila kilala? Eto kaya si- Mokona. Inunahan niya ko sa sasabihin ko. Teka, alam niya? Iyon naman si Chopper ng One Piece. Ito namang teddy bear eh si Kon ng Bleach. Tapos yung iba characters din sa anime. Paano mo nalaman? Ewan. Basta na lang alam kong kilala ko ang mga characters na yan. Does it mean bumabalik na ang memory mo? Nag-shrug lang siya ng shoulders. Normal ba sa babae ang mahilig sa anime? Wala namang masama dun diba? Saka mga regalo sakin to ni Nash Nash? Oo, mahilig kasi yun magbasa ng stories lalo na yung mga classics. Hanggang napunta sa Manga tapos sa Anime. Minsan nakikinood ako sa kanya, enjoy naman eh Mukhang magkakasundo tayo sa bagay na yan. Akalain mo, may similarity pala tayo. That s good news! napatingin kami ni Jirou sa nagsalita. Tricia? sabay pa kami. Masaya ko na nagkakasundo kayo. Sabi niya samin. Teka kanina ka pa dyan? Hindi naman. Pero may isa pa kong good news sa inyo. Ano? Alam ko na kung saan nakatira ngayon si Ace Corrales.

32 Talaga? sabi ni Jirou. Mukhang na-excite din siya. Oo. Nag-stay siya sa Li Cheong Hotel. Kung ganoon puntahan na natin siya ngayon. Suggest ni Jirou. Hindi pwede, kaaalis lang niya, pumapasok kasi siya eh. Siguro tomorrow na lang, wala kasi siyang classes tomorrow. Sagot ni Tricia. Teka nga Tricia, parang kina-carrer mo ang pagiging detective ah paano mo nakuha yang mga information na yan? Hanga na talaga ako sa best friend ko. Ako pa? Nakaka-enjoy pala ang pagiging detective, o more on pagiging spy. Sagot niya. Teka, nag-stalk ka kay Ace Corrales? Ngumiti lang si Tricia sa akin. Alam mo pinapahanga mo ko Tricia. Papuri ni Jirou sa kanya Ang dami mong talent. Thank you Jirou. Buti ka pa na-appreciate mo. Oh paano, may pasok na ako bukas hindi ako makakasama sa inyo. Paano Nayumi Wag kang mag-alala Tricia, tutulungan ko si Jirou. Hindi naman ako kay Jirou nagwo-worry eh, sayo. Jirou ikaw na bahala sa best friend ko ha? Ganoon? Ipagbilin ba ako sa multo? Hahaha si Jirou Sige ako ang bahala kay panget. Kapag may nagtangka sa kanya, mumultohin ko sila. Aasahan ko yan. Chapter 5 The Stylish Stalker Tumingin ako sa reflection ko Ready na ko. Lumabas ako ng room ko at nakasmile akong humarap kay Jirou na nag-aantay sakin. Ang panget. Nawala agad yung smile ko. Hay nako, nakakasira ng araw. Ang ganda-ganda ng harap ko sa kanya tapos sinabihan agad ako ng panget.

33 Napatingin ulit ako sa dress ko. Pangit ba? Kaya ko to binili kasi nagandahan ako eh. Yung damit maganda, yung may suot yung problema. Tss. Ang yabang. Akala mo kung sinong gwapo. Hindi ko tuloy alam kung nang-aasar lang ba siya o serious siya sa pag-pula niya sakin. Eh bakit ba ganyan ang suot mo? Magiimbestiga tayo, hindi magde-date. Ano namang problema dito? well, naka dress ako and naka-heels And eto oh... may dala akong shades para hindi ako makilala. Sinuot ko yung shades ko at nagpose. Ganyan ba talaga ang mga model? Kailangan laging nakaporma. Hindi naman. Teka nga, inaaway mo na naman ba ako? Akala ko ba nagpromise na siya? Hinde noh Tara na nga. Lumabas na kami, nandyan na rin yung sundo namin. Good morning miss Nayumi. Bati ng personal driver ko. Good morning din po manong Fred. Napatingin siya kay Jirou, teka nakikita rin niya si Jirou?? Si Jirou nga po pala friend ko. Kaibigan lang ba talaga? pabirong tanong ni mang Fred. Manong Fred naman eh Kaibigan lang po namin siya ni Tricia. Binibiro lang naman kita eh. Saan nga po pala tayo? Sa Li Cheong Hotel po. - Li Cheong Hotel Reception area Excuse me miss. Yes ma am? sagot nung receptionist. Hinahanap ko si Ace Corrales. Ine-expect niya po ba kayo?

34 Uhmm Nayumi ayun na siya. Napatingin naman ako sa tinuturo ni Jirou. Wait. He looks like the other guy dun sa picture ni Jirou. Siya nga si Ace Corrales at papalabas na siya ng hotel. Nayumi lumabas na siya. Sabi ni Jirou. Tara na, habulin natin siya. At tumakbo na nga si Jirou. Sandali lang Jirou! tumakbo na rin ako. Paglabas ng hotel, medyo malayo na si Jirou. Jirou wait. Nayumi bilisan mo, baka makalayo siya. Eto na nga eh nagmamadali na. Tumakbo ako para maabutan si Jirou pero ang bilis talaga niya. Ngayon nagsisisi ako at nag-heels ako. ANG HIRAP TUMAKBO! Teka medyo dumadami ang mga tao ah Nasaan na ba sila? Pagtingin ko sa kabilang side ng daan, nadoon na si Ace. Nakatawid na agad siya, ang bilis. Si Jirou naman ay nag-aantay na mag-red ang stop light sa tawiran. Bakit kaya hindi na lang siya tumawid? Ghost na naman siya kaya hindi na siya mabubunggo ng car. Siguro iniisip niya na baka may ibang tao na nakakakita sa kanya kaya hindi siya tumatawid. Jirou nasa kabilang side na ng street si Ace! sigaw ko sa kanya. Oo nga eh. Bilisan mo para- biglang nag-red yung stoplight. Nayumi bilis! sumabay na si Jirou sa mga taong tumatawid. Nagulat naman ako dahil medyo malayo pa ako sa tawiran. Napatakbo na naman ako. Wait lang. Nagmamadali si Jirou kaya parang hindi niya ako narinig. Dapat kasi hindi na ko nag-heels eh. Nang maka-tawid na ako, tumigil muna ako sandali. I m catching my breath pa kasi. Pero pag tingin ko sa paligid ko hindi ko na makita si Jirou. Nasaan na siya? Iniwan niya ko? Hindi man lang ba niya naisip na may kasama siya? Kasama niya kaya ako. Bakit ba niya kasi ako iniwan? Paano kung hindi na siya makabalik? Bigla akong kinabahan.

35 Oo nga. What if hindi siya makabalik? Sabi niya, hindi niya kaya ng siya lang kailangan niya ng kasama. What if walang ibang nakakakita sa kanya? Walang ibang tutulong sa kanya What if hindi ko na siya makita ulit?? Kinakabahan ako paano nga kung mangyari yun Kahit naman makulit yun concern pa rin naman ako sa kanya. Jirou?! tumingin ako sa kaliwa t kanan ko Nasaan na ba kasi siya? Kinakabahan na ko. Nasaan ka?!! Ang daming tao, paano ko siya mahahanap? Tawag lang ako ng tawag sa name niya. Jirou!... Jirou!!! Pag ikot ko, may dalawang braso na humila sa akin at niyakap ako. Hindi ko na tiningnan kung sino siya nararamdaman ko si Jirou siya. Medyo nagulat pa ako sa ginawa niya pero, ewan ko ba. Parang tumigil yung mundo parang bumagal ang lahat ng nasa paligid namin. Tapos nawala lahat ng kaba ko, yung feeling na Everything will be okay pag nasa tabi ko siya. Nag-alala ka ba? Ano ba namang tanong yan Syempre naman. Sorry. Hindi ko na uulitin yun bumilis bigla yung heart beat ko. Hindi dapat kita iniwan. Nagpromise ako kay Tricia na aalagaan kita. Sorry. Kay Jirou ba talaga nanggaling ang mga words na iyon? Bakit bigla siyang naging sweet? And what is this I m feeling right now? Ang bilis ng heart beat ko WAIT. No.

36 Humiwalay ako sa hug niya. Ano nangyari kay Ace? Pinilit kong mag-change ng topic. Nawala siya sa paningin ko eh. Ah. Si-siguro bukas na ulit tayo maghanap. Umuwi muna tayo. Tapos ay tumalikod agad ako sa kanya at tumawag ako kay mang Fred. Ano ba to??? Hindi pa rin tumitigil sa pagtibok ng mabilis ang puso ko. Pagdating sa hotel, pumasok agad ako sa bedroom ko. Parang hindi ko feel na humarap kay Jirou. Knock. Knock. Knock. Bakit? alam kong si Jirou ang kumakatok. Knock. Knock. Knock. Jirou bakit ba? Pwede ba akong pumasok? Pwede bang sabihin mo na lang? Magbibihis kasi ako eh. Knock. Knock. Knock. Napatingin ako sa pinto. Jirou naman eh Biglang tumagos si Jirou sa pinto. At syempre nagulat ako. Woah! Jirou? No use ang doors and locks sa kanya. Ayaw mo kasing buksan eh. Dahilan niya. Eh di ba sabi ko magbibihis ako. Eh hindi ka naman nagbibihis eh. Eh what if nagbibihis nga ako? Eh di Hahaha. Tinawanan lang ako. Kahit multo na siya, lalaki pa rin. Bakit ba kasi?

37 Galit ka ba? Nagulat naman ako sa tanong niya. Saan? Saka bakit? Baka kasi nagalit ka kasi iniwan kita ayan na naman siya. Bigla siyang nagiging sincere. Bigla siya nagiging sweet. Bigla na namang bumibilis ang heart beat ko. Hindi noh. Ahahaha. Napagod lang ako sa pagtakbo kanina. Naka-heels kasi ako eh. Ah ganoon ba. Buti naman hindi ka galit. Oh sige, lalabas na ko para makapagbihis ka na. Lumabas na nga siya syempre kung paano siya pumasok, ganon din siya lumabas. Tumagos lang ulit siya sa door ko. Nagising ako bigla. 11pm na. Teka ano ba yung napanaginipan ko? Hindi ko maintindihan. Everything was white, tapos parang nakita ko si Jirou na nagwave sakin. Then tumalikod siya at naglakad palayo. Tinatawag ko siya pero wala akong voice. Hanggang sa nagising na nga ako. Ano kaya ibig sabihin nun? Ikukwento ko na lang kay Tricia yung dream ko, baka alam niya ang meaning nun. Tumayo ako para uminom ng tubig. Nadaanan ko si Jirou na natutulog sa may sofa. Natutulog din pala ang mga multo? Nilapitan ko siya at na-upo ako sa tabi niya. Sa unang tingin hindi mo aakalain na multo siya. Hinawakan ko yung hair niya malambot ito Nahawakan ko rin yung face niya parang normal lang yung pakiramdam pero hindi siya mainit, hindi rin malamig. Biglang gumalaw si Jirou at hinawakan yung kamay ko na nakahawak sa face niya. Sabi ko na nga ba eh may gusto ka sakin noh? Bigla akong nag-blush. I don t know if dahil ba ito sa sinabi niya o dahil nahuli niya ako. Hinde noh. Tumayo ako agad at medyo lumayo sa kanya. Eh bakit mo ko pinapanood matulog. Hinahawakan mo pa ko. Pinanood mo rin naman ako dati habang natutulog ah. Does it mean, may gusto ka rin sakin? balik kong tanong sa kanya.